شاعري

حسن درس جو رسالو

حسن درس جي شاعريءَ جي محبوبا ڀلي ڪينجهر ڍنڍ هجي پر سچ ته حَسن جي شاعريءَ ۾ سنڌ جي سونهن جهلڪي ٿي. هو محبتن، مُرڪن ۽ عاشقن جو شاعر هو، جنهن جي شاعري هر دل کي جهومائي وجهندي هئي. اسان وٽ اهڙا گهٽ شاعر آهن جن جي سڃاڻ سندس ڪتاب کانسواءِ ئي شاعري بڻي هجي، انهن مان حسن درس جو مقام به مٿانهون آهي. اسان جي سنڌ سان سڀ کان وڏو الميو اهو رهيو آهي جو انقلابين ۽ عاشقن جي زندگي مختصر رهي آهي ۽ ايئن ئي حسن درس به اسان کان موڪلائي هليو ويو.

  • 4.5/5.0
  • 25046
  • 4946
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • حسن درس
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book Hassan Dars jo Risalo

محقق

محقق

قبر کوٽيائين،
گھر کي کوٽائين،
ھُن جي بيماريءَ جو،
فائيل کوٽيائين،
ھُن جي مرڻ جي،
خبر کوٽيائين،
آخر ماھر کي،
مئل موسيقار جا،
ھڏا ملي ويا،
تحقيقاتي ٽيم کي،
تُر تئون طلبيائين،
مٿو ڪُٽيائين،
پٿر لکيائين،
مِٽي ڇنڊيائين،
ٿورو سوچيائين،
گھڻو سيکائين،
مقالي جي مُڃ،
ويٺي وٽيائين،
نه ڪو سُر مليو ڪو،
نه ڪو گُرمليو ڪو،
نڪو راڳداري،
نڪو ساز، سازندا،
اچانڪ ھڏا سڀ کڙڪڻ لڳا،
ٽيبل مٿان ڪمري اندر،
اُڏامڻ لڳا،
ھڏن پئي ھڏن کي،
لوڏيو، وڄايو،
ھڏن سازندن کي ڪيا پئي اشارا،
اھا ماتمي ڌُن،
ڪمري جي اندر،
لامارا ڏيندي گھمندي رھي،
اچانڪ ھڏا سڀ ٻاھر اڏاڻا،
ھوائن کان ڪھڙا ھڏن جا پڇاڻا،
پٺيان ماٺ ٿي وئي،
صفا سانت ٿي وئي،
مگر ميز تي جيڪو،
ماھر آ ويٺو،
اُنھيءَ جي ته ڄاڙي،
اڃان پيئي کڙڪي.