سڻان جت روز ھڻڪارون، وڇيرن جو وطن آھي،
گھُمن جت گھوٽ ۽ گھوڙا، وڏيرن جو وطن آھي!
ڀٽائي جت ھليو ھڪليو، ڏٺائين ڏيھه ساري کي،
پرين جت پنڌ ڪيو، تنھنجي ئي پيرن جو وطن آھي!
آھي مسرور(1) گڏ مون سان، سدائين سنڌ ساريءَ ۾،
سمن (2) سيکاٽ انڙن ۽ ڏيرن جو وطن آھي!
تپايو لوھ لوھارن، مڙي مسعود (3) سان گڏجي،
دُنيا دينار ٽالپر (4) کان سويرن جو وطن آھي!
علي قاضي (5) سڀئي گڏجي، ڪريون آباد بستين کي،
توانائي ڪتب آڻيون مٿيرن جو وطن آھي!
وسيلو ھٿ ڪريون پنھنجو، ٿئي ھر ڪو سکيو سھنجو،
ڪڇي ٿي روز ھيءَ ڪينجھر، مڇيرن جو وطن آھي!
تڌي ٽالھي، سٺي چمپا، وڏا بڙ واھ تي بيٺل،
ٻٻر، نم، نازبو، موتيو ۽ ٻيرن جو وطن آھي!
اسين ڪجھه آريا ۽ لوڪ اصلوڪا ڪنارن جا،
دراوڙ دوست پنھنجن ۽ دليرن جو وطن آھي!
”حسن“ ھيءَ سنڌڙي سھڻي، اسانجي جند سان رھندي،
نه ميرن جو نه ايرن جو نه غيرن جو وطن آھي!
(1) مسرور سومرو
(2) سيکاٽ جا سما، انڙ ۽ وڏيرا جيڪي سڌي گھوڙن جا وڏا شوقين ۽ شاعر ۽ ويجھا دوست آھن (3) مسعود لوھار
(4) مسعود لوھار جو ڳوٺ
(5) محمد علي قاضي (ايڊيٽر ڪاوش)