امن جو نعرو!
ڄڀ ڇڪي تارونءَ منجھان،
ٻاھر ڪڍي اڇلي ڇڏيو،
خيال تي ڪي خواب آور،
گوريون ڇڻڪي ڇڏيو،
سوچ کي سنگسار به،
لوچ کي ڦاھي ڏي،
بيت جو بازو ڀڃي،
گيت کي گوليون ھڻو،
مون ڪويءَ جي ڪنڌ کي،
ڪات سان ڪوري ڇڏيو،
رت منھنجي رنگ مان،
آڱريون ٻوڙي وڃي،
گڏيل قومن جي اداري،
جي اُوچي عمارت مٿان،
امن جو نعرو لکو،
سوڀ جو سھرو ڪڇو،
ڳالھه پر ھڪڙي ٻڌو ،
ڄڀ ته ڪٽجي وڃين،
ھٿ ته وڍجي وڃن،
سوچ جا ساوا پکي،
موت جي آغوش ۾،
چڻڪي چڳي سمھي پون،
مون ڪويءَ جي ڪنڌ تي،
انت جا پاڇا لڙن،
پر ڀلا ھي بيت باھيون،
شعر جا شعلا آھن،
ڪيئن ٿا ماڻھو مڙئي،
ذھن تان ڀلجي سگھن،
ڪنھن اداسي رات جو،
ڪو کڻي چاھ مان،
ٻول ٻه ٽي ڳائيندو،
ڄڻ موت جي آغوش مان،
مون کي پيو جاڳائيندو،
وائيءَ جي ھن واڪي کي،
وقت ئي وڃائيندو،
ڪڏھن ڪويءَ جي ڪنڌ جو،
رت به رنگ لائيندو.