ڪرين تون اشارو
ڪٿي ڪائنات جو آھي ڪنارو
ڪرين تون اشارو
ته آئون اچان.
پھاڙن جو پاسو وڻن جي وچان
جتي تون چوين آئون جانان اچان
ستارن جي سُسُ پُس به سمجھان پيو
مگر ننڊ ۾ آنديءَ جو ڪنارو
ڪرين تون اشارو
ته آئون اچان.
تنھنجي بدن تي سِکيو مون نظم
پکيءَ جي پرن تي لِکيو مون نظم
ستم سرد موسم جيان ٿو اچي
پوڻ ڪين گھر جي پني تي ڪو پارو
ڪرين تون اشارو
ته آئون اچان.
جڏھن جنگ منھنجي جيءَ ۾ لڳي
فڪر جي مگر فوج ناھي ڀڳي
اڃان تائين آھي ارادو اٽل
سُجھي ڪين مون کي محبت جو مارو
ڪرين تون اشارو
ته آئون اچان.