1. آدمی آدمی ويخ کے گل کرنی چاہی دی اے۔ (کہاوت)
ويخ؛ ويک، ڏسي.
دانشمندي اھا آھي، جو اڳلي جو موڊ ۽ مزاج، ڪيفيت ۽ ڪثافت ڏسي، پوءِ سندس دل وٽان ڳالھ ڪجي، جيڪا اڳلي کي وڻي، تنھن کان پوءِ پنھنجي مطلب جي ڳالھ تي اچجي. اٿندي ئي، پنھنجي مطلب جي ڳالھ ڪرڻ، وائڙائپ آھي. ان سان اڳلو بيزار ٿي ويندو. بجاءِ سٺي موٽ ڏيڻ جي ٿيندڙ ڪم به نه ڪندو.
مطلب؛
۱. ماڻھو ماڻھو ڏسي، ڳالھ ڪجي. (ترجمو)
۲. آدمی آدمی ويخ کے گل کرنی پيندی اے۔ (کہاوت)
(ماڻھوءَ ماڻھوءَ کي ڏسي، ڳالھ ڪبي آھي. ترجمو)
۳. جھڙي ڪچھري، تھڙو گفتو. (چوڻي)