20. بخشيش سو دانہ، حساب جوں دانہ۔ (کہاوت)
ڪنھن تي مھرباني ڪرڻي آھي ته ڀلي سَون جي عنايت ڪجيس. جيڪڏهن حساب ڪتاب وٺڻو آھي ته پوءِ احتياط ڪجي. نه ٽڪي جي ڪس کائجي، نه اڳلي کي کائڻ ڏجي. چوندا آھن؛ ”ٻه ڀائر، ٽيون ليکو. ليکو آھي؛ چوکو. چوکي آھي؛ پريت.“ جيڪڏھن حساب ڪتاب جونءَ جونءَ جو ڪبو ته ليکو پورو بيھندو. ٻي صورت ۾ بگاڙ پيدا ٿيندو. بنا حساب ڪتاب جي معاملو نمٽائبو ته ليکي ۾ رولو پئجي ويندو ۽ محبت يا مٽيءَ ۾ گھاري پئجي ويندي. اڳلي کي ڪس لائبي ته پيو بي ايمان سمجھندو، اگر پاڻ کي ڪس لائبي ته ان ۾ به پيو شڪ ڪندو. تنھنڪري عافيت ان ۾ آھي ته حساب وقت، ڪوڙي پائي به ھيڏي ھوڏي نه ڪجي.
مطلب؛
۱ . بخشش؛ سؤ سؤ، حساب؛ جؤ جؤ. (فارسي)
۲ . بخشش، ڀلي بي حساب ڪجي، پر حساب وقت ٽڪو ٽڪو ڳڻجي.