112. ککڑی بھی کسی اوہلی جائی بیٹھ کے انڈہ دیندی اے۔ (کہاوت)
ککڑی؛ ڪڪڙ، مرغي. اوہلی؛ اولي، نظرن کان اوجھل. انڈہ؛ انڊو، آنو.
ھر فائدي واري ڪم جي پٺيان، تڪليف رکي وئي آھي. فائدي کي، ايترو آسان نه بنايو ويو آھي جو ھر نڪمو ماڻھو، محنتي ماڻھوءَ وانگر پيو مزا ماڻي. ڪڪڙ کي آنو لاھڻ وقت، ساھ جي ھوندي آھي. تنھن ھوندي به پنھنجي آني جو بچاءُ ڪرڻ خاطر، ڪنھن اھڙي جاءِ تي وڃي لاھيندي آھي، جتي سندس محنت ۽ سورن کي ڪو آسانيءَ سان زيان نه ڪري سگھي.
فطري طور تي ھر فائدي واري شيءِ جو تحفظ، پڻ ڪيو ويو آھي. گل، خوشبوءِ ڏئي ٿو. نرم ۽ جاذب نظر ايترو آھي جو ھوند، ھر ڪو مزي وٺڻ خاطر، ھٿ ۾ وٺي، مھٽي زيان ڪري ڇڏيس. پر ساڻس گڏ ڪنڊو به رکيو ويو آھي ته جيئن ھر ڪو آسانيءَ سان زيان نه ڪري سگھيس. ماکي، کائڻ ته آسان آھي پر لاھڻ ڏکي آھي، ڇو جو ماکيءَ جي مک ۾، رس سان گڏ، ڏنگ پڻ رکيو ويو آھي ته جيئن ھر ڪو ان کي زيان نه ڪري ڇڏي. زمين اندر پوکيل ھر فصل مان فائدو تڏھن ٿو وٺي سگھجي، جڏھن لاھ ڪڍي زمين سڌي ڪرڻ، ھر ڪاھڻ، ان ڇٽڻ، جھار ھڪلڻ، لابارو ڪرڻ ۽ ڳاھ ڳاھڻ واريون مسلسل تڪليفون، سھپ ۽ ڏاھپ سان سر تي استوار ڪجن ٿيون.
مطلب؛
۱ . ڪڪڙ به ڪنھن اولي جاءِ تي ويھي آنو لاھيندي آھي. (ترجمو)
۲ . ھر آسائش سان، تڪليف رکي وئي آھي.
۳ . دنيا، ڏک ۽ سک جي ميلاپ سان جوڙي وئي آھي.