65. چٹؤا دتا سر، موہلیاں دا کے ڈر۔ (کہاوت)
چٹؤا؛ اکرين منجھ، اکريءَ ۾. دتا؛ ڏنو، وڌو. سر؛ مٿو، جان. موہلیاں؛ مھريون، مھرين منجھ. کے ڈر؛ ڪھڙو ڀؤ، ڊڄڻ ڪھڙو.
دنيا اندر، آيل ترقيءَ ۾ انساني ھٿ ۽ دماغ جو ڪارنامو پڻ شامل آھي. جيترا وڏا ڪارناما انجام ڏبا، تن لاءِ وسائل سان گڏ، صلاحيت ۽ حوصلو پڻ اوترو کپي. اگر ڪنھن ننڍي رڪاوٽ جي اچڻ سان مھم اڌ ۾ روڪي ڇڏبي ته ڪيل خرچ به تاوڻ ٿي ويندو. ان ڪري جڏھن ڪو وڏو ڪم ھٿ ۾ کڻجي يا ان جي کڻڻ جي ذميواري ڪلھن تي اچي وڃي ته پوءِ، ان دوران آيل ننڍين ڳالھين/ تڪليفن کي خاطر ۾ نه آڻجي. اگر ڪِنجھ ڪِنجھ ۽ وِنڌ وِنڌ ڪبي ته گڏ ڪم ڪرڻ وارا به دل شڪسته ٿي پوندا ۽ اڌ ۾ ساٿ ڇڏي ڀڄڻ جي ڪندا. نتيجي طور؛ رٿيون، اڻ رٿيون ئي رھجي وينديون. بلڪ ھيٺيون ھيٺ، مٿيون مٿي رھجي وينديون.
مطلب؛
۱ . جن اُکريُن ۾ وڌو مٿو، تن کي مُھرين جو ڪھڙو ڀؤ. (ترجمو)
۲ . جيڪي اکرين ۾ منھن وجھندا آھن سي مھرين ڀئه ڪين ڊڄندا آھن.
۳ . جيڪي وڏي مھم تي چڙھندا آھن، سي ننڍين رڪاوٽن منجھان پار پئجي ويندا آھن.
۴ . جن جي منزل چنڊ ستارا ھجي، سي وڻن جي چوٽين کي ليکي ۾ ئي نه آڻيندا آھن.
۵ . درياھ ۾ گھڙجي ته ڦڻگن ڀئه نه ڊڄجي.