لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

114. کمنا دی یاری؛ نہ جتی، نہ ہاری۔ (کہاوت)

114. کمنا دی یاری؛ نہ جتی، نہ ہاری۔ (کہاوت)
کمنا؛ کمی کمین؛ ڪميڻو، ڪمذات.
ڪميڻي مان ڪڏھن به چڱائيءَ جي اميد نه رکڻ گھرجي. جنھن ۾ پاڻ منجھ ڪا مڻيا ناھي، سو ٻين جي فائدي جو نه رھندو آھي. ساڻس ياري رکڻ وارو به سدائين سورن ۾ ھوندو. ڪميڻو؛ نه دوست ڀلو، نه دشمن چڱو. دوست ھوندو ته رڳو ڦرڻ کائڻ لاءِ، دشمن ھوندو ته جيڏانھن تيڏانھن نقصان رسائڻ لاءِ. بي قياس ٿي ڪري پيو ڏنڀيندو.
يار دوست کي ڦرڻ ڦٽڻ لاءِ شينھن ھوندو، دشمن سان وڙھڻ وقت بزدل ھوندو. سندس ياريءَ مان، دوست کٽي کائي نه سگھندو. سندس دشمنيءَ مان نه وري دشمن ھارائي، جُوءِ ڇڏي ويندو.
مطلب؛
۱ . ڪميڻي جي ياري؛ نه کٽي، نه ھارائي. (ترجمو)