33. پہائی پہائیاں دے، چہائی سر گرائیاں دے۔ (کہاوت)
پہائی؛ ڀائي، ڀائر. چہائی؛ ڇائي، ڌوڙ. سر؛ مٿو، منھن. گرائیاں؛ ڳوٺائي، ڳوٺاڻان، ڄٽ.
ڀائرن جي وچ ۾ ٿيل اڻبڻت، ھڪ ڏينھن نبرڻي آھي. ان ڪري ٻين لاءِ بھتر آھي ته تماشو ڏسڻ يا ڌر ٿيڻ بدران سندن ٺاھ بابت ڳالھيون ھلائن. ڇيڻا-ڀور ٿيڻ سان، آخر ھلي پاڻ کي ان ڏينھن ڏٺو-وٺو ڪرائيندا، جڏھن اھي وڙھيل ڀائر، پاڻ ۾ ٺھي کير کنڊ ٿي ويندا. ٻه-وڙھائوءَ لاءِ، اھا اھڙي صورتحال ھوندي، جيئن ڪنھن جي منھن ۾ ڌوڙ جا ٻُڪ ڀري اڇلي ھڻجن. ان ۾ خواري به آھي ته آئندھ جو رستو به وڃائڻو آھي.
مطلب؛
۱ . ڀائر، ڀائرن جا، ڌوڙ ڳوٺ وارن جي منھن ۾.
۲ . مِٽَ پاڻ ۾ سرچي ويندا، وچ-ڪٽيا بڇڙا پيا ٿيندا.
۳ . ڀيٽيو؛ پرہا پرہاواں دے، پتر ماواں دے۔ (کہاوت)