لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

22. بگانہ گہنا؛ لوکاں دا مہنا۔ (کہاوت)

22. بگانہ گہنا؛ لوکاں دا مہنا۔ (کہاوت)
بگانہ؛ بيگانو، پرائو، اڌارو. گہنا؛ ڳھ، زيور. لوکاں دا؛ ماڻھن جو. مہنا؛ مھڻو، طعنو.
اندر ٻاھر ٿيڻ لاءِ، ھر ماڻھو، پنھنجو شان رکڻ واسطي، چڱو سڦرو لٽو ڪپڙو پائيندو آھي. اڃا به ٽانءِ ڦونءِ کي واڌو ڪرڻ واسطي ڪو زيور جھڙوڪ؛ واچ، لاڪيٽ، سوني زنجير يا مھانگي پٿر واري منڊي وغيرھ پائيندو آھي ته جيئن محفل وغيرھ ۾ نمايان/ نروار نظر اچي. اگر غربت ۽ بي وسيءَ سبب، پاڻ وٽ گھر اندر، چڱي شيءِ نه ھوندي اٿس ته پنھنجي ڪنھن ھُج-واري مٽ مائٽ کان اڌاري وٺي، وقت ٽپائڻ جي ڪوشش ڪندو آھي. اڌاري ۾ پَٽڪو، ٽوپي، ڪپڙن جو وڳو، واچ، عينڪ، سوني زنجير يا گھر-واريءَ لاءِ سونو سيٽ وغيرھ جھڙو زيور وٺندو آھي. استعمال ڪري، ستت ئي مالڪ کي موٽائي ڏيندو آھي. اھا ٻي ڳالھ آھي ته پرائي شيءِ، پنھنجي جسم تي اچڻ کان پوءِ سونھندي/ جچندي گھٽ آھي. ان جو نه جچڻ، ان ڪري ھوندو آھي جو اھو جسم انھن لٽن يا ڳھ ڳٺن پائڻ تي ھريل نه ھوندو آھي.
اھڙي ماڻھوءَ کي، ٻيا ڏسندڙ کڻي ڀلي نه ٽوڪين، پر اھو عمل کيس اندر ئي اندر ۾ پيو ککندو ۽ خوار ڪندو آھي.
مطلب؛
۱ . اڌارو ڳھڻو؛ ماڻھن جو مھڻو. (ترجمو)
۲ . اڌاري شيءِ وٺي استعمال نه ڪجي. ماڻھن جا طعنا سھڻا پوندا.