73. حاضر کو مہر اے۔ (کہاوت)
حاضر؛ موجود، سامھون، روبرو. مہر؛ مھرباني، ٿورو، محبت.
جيڪو ساڻ آھي يا جيئرو جاڳندو گڏ ٿو رھي، ان سان مھرباني ڪبي آھي. جيڪو پرديس ھليو ويو آھي، يا فوت ٿي ويو آھي يا واسطا ڇني ھليو ويو آھي، ان سان اھا محبت نه ٿيندي آھي، جيڪا ان جيئري سان ٿيندي آھي جيڪو ساڻ رھي ٿو. شاديءَ ۾، غميءَ ۾، ونڊ ۾، وراھ ۾ کيس ئي پيو ياد ڪبو آھي ۽ مٿس ٿورو ڪرڻ ۽ پنھنجي محبت جو اظھار ڪرڻ جا جتن پيا ڪبا آھن. ان جي برعڪس، جيڪو مري ويو آھي، تنھن لاءِ ڄڻ سڄي دنيا به مري وئي آھي. درود ختمو به لاچار ڪير ڏيندس.
مطلب؛
۱ . اکين آڏو، تنھن سان قورانڀو. (ترجمو)
۲ . حاضر دی مہر اے۔ (کہاوت)
۳ . سامھون ھئڻ جي مھرباني آھي.
۴ . مھرباني ان سان وڌيڪ ٿيندي آھي، جيڪو اکين آڏو ھجي.
۵ . جو چلھ تي، سو دل تي.