80. دنیا پھردی دا پھیر اے۔ (کہاوت)
پھردی؛ ڦرندڙ، چڪرباز. پھرنی؛ ڦرڻي، ڦرندڙ گھرندڙ. پھیر؛ چڪر، ڦيرو.
ھن دنيا اندر، يڪسانيت ڪا به ڪانھي. ڪا شيءِ ٺھڻ يا وجود ۾ اچڻ کان پوءِ يا ارتقائي سفر تي گامزن آھي يا عروج ماڻي، ھاڻي زوال ڏانھن پنڌ پيل آھي. ڪنھن به شيءِ کي بقاءُ ناھي. سج کي ساڳئي ڏينھن ۾ ٻه پاڇا آھن. تن جي وچ تي زوال پڻ آھي. اڀرڻ جي ابتدا اٿس ته لھڻ واري انتھا به اٿس.
ھڪڙا ماڻھو، ڄاوا غريبن جي گھرن ۾، مئا امير ترين ٿي. ھڪڙا ڄاوا اميرن جي گھرن ۾، سندن لاش نڪتا جھُڳين ۽ جھوپڙين منجھان. ھڪڙا ڄاوا، وات ۾ سونو چمچو کڻي، دنيا مان ويا ته ري-ڪفنيا.
ساڳيو انسان آھي؛ اڄ ننڍڙو ٻارڙو آھي ۽ ٻين جو محتاج آھي. جوان ٿو ٿئي ته ڪنھن تي فلڪ نه ٿو آڻي. سمجھي ٿو ته لوڙھي يا ڀِتِ ۾ گُھتَ ھڻندس ته ائين پار ھليو ويندس، جيئن پاڻيءَ منجھان ٽوٻو ھليو وڃي. وري ڪراڙپ ڏانھن موٽي ٿو ته ٻين جو محتاج ٿيو پوي. ٻارائپ ۾ ھر ڪنھن پيار مان ھٿ پئي وڌس. ڪراڙپ ۾ ڪير ھٿ وجھڻ وارو به ڪونھيس. اتي ئي کائي، اتي ئي ھنگي.
مطلب؛
۱ . دنيا ڦرندڙ جو ڦير آھي. (ترجمو)
۲ . دنیا پھرنی دا پھیر اے۔ (کہاوت)
۳ . دنيا ڦرڻيءَ وارو چڪر آھي. (ترجمو)
۴ . دنيا جي ھر شيءِ تغير پذير آھي.