لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

34. پہڈ سوئی یا تروئی؛ ہک ای گل اے۔ (کہاوت)

34. پہڈ سوئی یا تروئی؛ ہک ای گل اے۔ (کہاوت)
پہڈ سوئی؛ ٻار ڄڻڻ، ويم ڪرڻ، ويائي. تروئی؛ ڪھائي، ٻار ڪيرائڻ، ڇڪي اچڻ، حمل ڪرڻ.
حامله عورت جي پيٽ اندر، سرجيل ٻار جا سنجريل سور، سھڻ کان وڏا ھوندا آھن. جيءَ اندر سرجيل ٻيو جيءُ، کڻڻ ۽ اندر پالڻ اھنجو آھي. پنھنجو ڇڙو سر کڻي ھلڻ ئي ڏکيو آھي ته ڀريل پيٽ سان ھلڻ اڃا اوکو آھي. جڏھن سور سنجرندا آھن، تڏھن ويتر ويڌن ٿي ويندي آھي. ان صورت ۾ ڳورهاريءَ جي حالت جري ھوندي آھي. مرڻ جھڙي ڪشمڪش مان گذرڻو ھوندو اٿس. ان کي ان وقت ھر صورت ۾ آجائي کپي. ٻار زندھ نڪري يا مئل، پر ھن جو سر بچائڻ ضروري ھوندو آھي. ٻنھي صورتن ۾، ٻار ڄڻڻ يا ڪيرائڻ وارين ۾، حامله جي حمل منجھان، ھڪ جيترو ئي خون وھي اُڙھندو آھي، جيڪو کيس نھوڙي رکندو آھي. جڏھن ٻنھي صورتن ۾ ساڳيا سور ۽ ساڳيون سختيون سھڻيون آھن ته پوءِ بھتر آھي ته بچه ۽ زچه، ٻنھي کي صحيح سلامت رکڻ جي ڪوشش ڪجي.
ان کان علاوھ ڪڏھن ڪڏھن ڪنھن حامله کي، ڪمزوريءَ سبب ڇڪي به اچي ويندي آھي. ان صورت ۾ به کيس ساڳي پيڙا ۽ ساڳئي درد منجھان گذرڻو ھوندو آھي.
مطلب؛
۱ . ويائي يا ڪھائي، ھڪ ئي ڳالھ آھن.
۲ . ويائي آھي ڪھائي.
۳ . ويم جا سور ۽ ڇڪيءَ جا سور، ھڪجيترا ڀوڳڻا ھوندا آھن.