8. ادھلی آں داج کوڻ پاندے۔ (کہاوت)
ادھلی؛ ڀاڄوڪڙ، گھران ڪنھن آشنا سان نڪتل. داج؛ ڏاج، ڏيڀ، ڏيوڻ، جھيز.
ڀاڄوڪڙ عورت ته اخبار ۾ به اھو ئي بيان ڏياريندي آھي ته؛ ”مان ٽن ڪپڙن ۾، پنھنجو گھر ڇڏي نڪتي آھيان. مون کي نه ڪنھن ڀڄايو آھي ۽ نه ورغلايو آھي.“
اھڙي عورت جي مالڪي ڪرڻ وارو به ڪير نه ھوندو آھي. جيڪا عورت، پنھنجي پيءُ جي ڏاڙھي ۽ ماءُ جي سينڌ ڪوڙي، گھر جي چانئٺ ٽپي، ڌارئي مرد سان ديدھ دلير ٿي وڃڻ لڳي، تنھن سان باقي ڪنھن جي ھمدردي ٿي سگھي ٿي؟!
ھيءَ ڪھاوت ان وقت به استعمال ٿيندي آھي، جڏھن ڪا رسم لڪائي وڃي يا بي موقع مھل ڪئي وڃي. گھڻو ڪري ڀاڄوڪڙ کي موٽائڻ کان پوءِ پنھنجا پيڪا ئي ڇپر ۾ ٻئي ھنڌ پرڻائي ڇڏيندا آھن. ان ڇپر واري ڳالھ لاءِ ٽوڪ طور به ائين چئبو آھي.
مطلب؛
۱ . ڀاڄوڪڙ کي به ڪڏھن ڏاج مليو آھي؟ (ترجمو)
۲ . ادھلی آں داج کس پايا۔ (کہاوت)
۳ . ڀاڄوڪڙ کي ڪڏھن به ڏاج نه مليو آھي. (ترجمو)
۴ . ڀاڄوڪڙ جا؛ نه پيڪا، نه ساھرا. (ترجمو)