لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

41. پیر پتر نہ دتا، رن نینھ کھسدا۔ (کہاوت)

41. پیر پتر نہ دتا، رن نینھ کھسدا۔ (کہاوت)
پٽ جھڙي نعمت حاصل ڪرڻ لاءِ، چڱا ڀلا ماڻھو، پنھنجو وس ڪندا آھن. چڱي نسل منجھان شادي رچائيندا آھن. اگر مومڀي ٻار سنجرڻ ۾، وقفو پئجي ويندو آھي ته دايون ۽ حڪيم پڇائيندا آھن. دوا درمل اثر نه ڪندا آھن ته دعا سڳي، ٽوڻي ڦيڻي لاءِ زندھ پيرن ڏي واجھائيندا آھن.
اگر ڪو اتي وڃڻ ۾ ھچڪچائيندو آھي ته کيس اھو آٿت ڏنو ويندو آھي ته اگر پير جي درگاھ تي وڃڻ پڄاڻان، تنھنجي پٽ ملڻ واري مراد پوري نه ٿي ته تون اتي زال ڦرائي نه ايندين.
مطلب؛
۱ . پير پُٽ نه ڏيندو ته زال ڪو نه کسيندو. (ترجمو)
۲ . اڳلي وٽ ڪم لاءِ وڃڻ ۾ ھٽڪ محسوس نه ڪجي. ڪم نه ڪندو ته ڦريندو ڪو نه.
۳ . عمر نيئي نيئي مارئي نيندو، ٿرئون ته ڪو نه ٿيلھيندو.