116. کندھ، اٹا اتے ای چڑھدی اے۔ (کہاوت)
کندھ؛ ڪنڌي، ڀت، ديوار. اٹا؛ آئرو، بنياد، بڻياد، پيڙھ. کندھا؛ ڀت تي، ڀت مٿان.
آئرو سڌو ھوندو، ڀت سڌي ھوندي، آئرو ٽيڙو ته ڀت ٽيڙي ھوندي. آئري جي کوٽائي ھيٺ مٿي ٿي وئي ۽ رازي، ان جي ليول منڍئون نه سنڀالي ته اڳتي ھلي ڀت اوھر کائي آھلي پوندي ۽ شاھل ۾ نه پئي ايندي.
اھڙيءَ طرح، اڌ-گيدي ٺھيل ڀت کي مٿي ڪرڻو ھوندو آھي ته ان جون مٿيون ھاريون ان ساڳئي بڻياد تي رکبيون آھن. يعني اڳي آيل ھارين جي مٿان ھاريون اينديون ته ڀت مٿي کڄندي ويندي.
مطلب؛
۱ . ڀت آئري تي ويندي آھي. (ترجمو)
۲ . کندھ، کندھا اتے ای چڑھدی اے۔ (کہاوت)
(ڀت، ڀت جي مٿان ئي اڏبي وڃبي آھي.)
۳ . ماڻھو، وڏن تي اڍ ڇڪيندو آھي.
۴ . چڱن جو اولاد چڱو ٿيندو، بڇڙن جو اولاد بڇڙو ٿيندو.
۵ . جنھن جا وڏا، نانگن-کاڌا ھوندا، سو پاڻ به زھر سان ڀريل ھوندو.