64. چاہ کو چاہ اے۔ (کہاوت)
چاہ؛ چاھت، محبت، ڪشش، ڇڪ، سڪ.
گھرڻ، آھي گھرڻ وٽان. ٻئي کي جيترو چاھبو، اڳلو به اوترو ئي چاھيندو. ٻين مان فقط ڪم ڪڍڻ ۽ مطلب پوري ڪرڻ جي ڪوشش ڪبي ته اڳلا به پنھنجا پير اتي جھليندا، جتي سندن جان جو بچاءُ ھوندو. اڳتي کنيل قدم به پوئتي ھٽائي ويندا.
ٻئي کي دل سان سارڻ به ائين آھي. جيترو ڪنھن کي دل سان ساربو، اڳلو به اوترو ئي ساريندو. دل سان سار ته واحدنو آھر ۾. اگر نفرت سان ساربو ته اڳلو به پرپٺ ساريندو ضرور پر پيو ڪتا ڪھندو.
اھو ھڪڙو فطرت جو اٽل اصول ۽ قانون آھي. بلڪ قرآن مجيد ۾، الله تبارڪ و تعالى پنھنجي يادگيريءَ واري معاملي ۾ به ائين ئي فرمايو آھي. فاذڪروني اذڪرڪم. مون کي ياد ڪر ته مان تو کي ياد ڪيان. مطلب ته جيترو تنھنجي دل اسان ڏانھن ورندي، اسان ان کان به وڌيڪ تو ڏانھن توجھ ڪنداسين. دنياداريءَ جو اصول پڻ ائين آھي. جيترو ۽ جھڙي نيت سان ٻين سان ورتاءُ ڪبو، ٻين مان به اوتري ۽ اھڙي ئي اميد رکڻ گھرجي.
مطلب؛
۱ . محبت لاءِ، محبت آھي. (ترجمو)
۲ . دل کي دل کان راھ ايندي آھي.
۳ . تون گھر منھنجي ڄائي کي، مان گھران تنھنجي کٽ جي پائي کي.
۴ . گھرڻ آھي، گھرڻ وٽان.
۵ . تاڙي ٻنھي ھٿن سان وڄندي آھي.
۶ . چاھت سان نوڪري ڪيو، اڻ چاھيءَ جو نالو نه وٺو.
۷ . ڀيٽيو؛ دو ہتھڑ، تالی بجتی ہے۔ (کہاوت)