لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

24. بنی دا ہر کوئی اے، ان بنی دا کوئی بھی نینھ ہوندا۔ (کہاوت)

24. بنی دا ہر کوئی اے، ان بنی دا کوئی بھی نینھ ہوندا۔ (کہاوت)
بنی؛ بڻيل، ٺھيل.
ٺھيءَ ٺڪيءَ واري جو ھر ڪو مِٽ سڏائڻ لاءِ تيار آھي. منجھانئس کوڙ فائدا، سرانجام ٿيندي نظر ايندا آھن. سندس ننڍڙو ڪم به، وڏو سمجھي پيو ڪبو آھي. منجھانئس کوڙ اميدون ۽ آسرا ھوندا آھن.
ان جي برعڪس، اڻ بڻيل يا سُڃي ماڻھوءَ منجھان فائدو فائدي جي ماڳ، ھٿائين سوال جو انديشو رھندو آھي، جنھنڪري ھر ڪو پيو کانئس لھرائيندو آھي. متان اوڌر گھري وجھي، يا متان ڪو ٻيو سوال سٽ ڪري وجھي.
مطلب؛
۱ . سکيي جو سڀ ڪو يار، سڃي جو ڪو به يار نه. (ترجمو)
۲ . سکيي جا سو سالا، سڃي جو ڪو ڀيڻيويو ئي نه. (سنڌ)