لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

46. ٹہاکے دا ویلا؛ ادھا چٹا، ادھا میلا۔ (کہاوت)

46. ٹہاکے دا ویلا؛ ادھا چٹا، ادھا میلا۔ (کہاوت)
ٹہاکے؛ پھاڙي، پھاڙ جو. ویلا؛ ويلو، وقت، پوشاڪ، ڪپڙو. ادھا؛ اڌ. چٹا؛ سفيد، ڌوتل. میلا؛ ميرو، اڻ ڌوتل.
پھاڙن جي اندر رھندڙ، جيڪي پوشاڪ يا ڪپڙو پائين ٿا، سو جيستائين پورو ميرو نه ٿو ٿئي، تيستائين لاھين نه ٿا. ان جو سبب، ڪم ڪار کان علاوھ، پاڻيءَ جي اڻ ھوند آھي. جڏھن برسات پوي ته پاڻيءَ جا انڇر ڇنڇر ٿي وڃن؛ نه روڪي سگھجيس، نه ڪٺو ڪري سگھجيس. ھلندي برسات ۾ ڪپڙو لاھڻ، ڌوئڻ، سڪائڻ پڻ ڏچو. وري جڏھن برساتون اوڪاڻجي وڃن ته پيئن لاءِ پاڻي ميسر نه ھجي ته وھنجڻ ۽ ڪپڙو ڌوئڻ لاءِ ته اڃا نه ملي. تنھنڪري پاتل پوشاڪ، جلدي نه مٽائين. ھڪ ته جبل تي يا ٽڪرين ۾ ڌوڙ مٽي آھي ڪو نه جو ڪپڙو جلدي ميرو ٿئي يا ميرو نظر اچي. وقت گذرڻ پڄاڻان، فطري طور تي ھر شيءِ ميري ٿئي ٿي، جنھنڪري ڪپڙو ڪٿان ميرو ته ڪٿان صاف سٿرو پيو نظر ايندو.
مطلب؛
۱ . پھاڙي پوشاڪ؛ اڌ اجري، اڌ ميري. (ترجمو)
۲ . پہاڑ دا ویلا؛ ادھا چٹا، ادھا میلا۔ (کہاوت)
۳ . پھاڙي وڳو؛ اڌ اجرو، اڌ ميرو.