42. پیسا پا، تے نالے کھا۔ (کہاوت)
مفت جي شراڪت ڪير به برداشت نه ڪندو آھي. گھر ۾ به ماني ان کي چڱيرڙي ملندي آھي، جيڪو ڪمائي اچي ٿو. نڪمي ماڻھوءَ کي ماني ڏيڻ وقت مائٽن جو به ارواح نه ورندو آھي. ڌارئي ماڻھوءَ کي ھڪ ڏينھن، ٻه ڏينھن ڇڪي تاڻي ٽي ڏينھن ماني کارائي سگھبي. پوءِ ته ڳوٺ جو دڳ وٺرائبس.
ان جي ابتڙ، جيڪو ماڻھو، ڪمائي اچي ٿو، پوءِ اھو گھر جو ڀاتي آھي يا مھمان آھي، تنھن کي ھر ڪو سڏي پاڻ سان ماني کارائي ٿو. جيڪو پئسو نه ٿو گڏي خرچ ڪري تنھن کي ڌار ماني ڏيڻ لاءِ به ڪير تيار نه ھوندو آھي.
مطلب؛
۱ . پئسا ملاءِ، گڏجي کاءُ. (ترجمو)
۲ . خرچ ڪرڻ واري تي ٻيا به خرچ ڪن ٿا.