لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

75. حرامیاں دے فرقے؛ سیون سویلا، اٹھن چرکے۔ (کہاوت)

75. حرامیاں دے فرقے؛ سیون سویلا، اٹھن چرکے۔ (کہاوت)
حرامیاں؛ حرامين، شريرن، بدمعاشن. فرقے؛ ٽولا، فرقا، جماعت. سیون؛ سمھن، ليٽن. سویلا؛ جلدي، سوير ساجھر، سنجھندي ئي. اٹھن؛ ننڊ مان اٿن. جاڳي پون. چرکے؛ دير سان، ٽيٽمائي.
حرامي يا شرير کي، رات ئي واردات ڪرڻ لاءِ سُجھندي آھي. ماڻھن جي اکين ۾ سرمو وجھڻ لاءِ، سوير ساجھر جو ڇند ڪري سمھي پوندا آھن. لڙي سومھڻيءَ جو جڏھن ٻيا سمھندا آھن ته خيرن سان ھي پنھنجي ڪرت لاءِ ٽپو ڏئي اٿي پوندا آھن. ھم-صلاح يارن دوستن سان ٻاھر نڪرندا آھن. رات پيٽ ۾ وڃي ڪنھن جي مال يا فصل جي ڀينگ ڪندا آھن. انھن ئي پيرن تي، انھن ئي رندن پنڌن سان موٽ به ڪندا آھن.
عام ماڻھو اڃا ھنڌن مان اٿندا ئي ناھن جو ھي وري اچي ھنڌن ڀيڙا ٿيندا آھن. اڌ منجھند تائين غش ٿيو، ڍير لڳا پيا ھوندا آھن. پٽي اٿارجين ته به اٿڻ جھڙا نه ھوندا آھن. ڀلي ان اپرانڌ، ڀاڳيا رند کڻي اچي سندن گھر/ اوطاق ۾ ھڻن. جڏھن ته ھنن جا وڏا به ھنن جي اشراف ھجڻ جي شاھدي پيا ڏيندا.
مطلب؛
۱ .حرامين جي ھير؛ سمھن سوير، اٿن دير. (ترجمو)
۲ . حراميءَ جو ٻنڀو ئي ٻاھر.
۳ . حراميءَ جو ھر، واريءَ ۾ به نه وھي.