143. یاراں دیاں گلاں، پھلاہی دیئاں ہلاں۔ (کہاوت)
گلاں؛ ڳالھيون، باتيون. پھلاہی دیئاں؛ ڦلاھي جون، ڦلاھي ھڪ وڻ جو نالو، جنھن جي ڪاٺي نھري ٿئي. ہلاں؛ ھَرَ، ھَرَ جو جمع، ھرنھ جنھن ۾ گھوٻو وجھي زمين کيڙجي.
يارن جي ياريءَ ۽ منجھس ڏنل قربانيءَ واري جذبي کي، ڦلاھيءَ جي ڪاٺيءَ مان جڙيل ھَرَ سان تشبيھ ڏني وئي آھي. ھَرُ، سخت زمين کي کيڙڻ واسطي ڪم ايندو آھي، جنھن کي ڍڳا ڇڪيندا آھن. زمين، پنھنجي سختيءَ ۾ ڏاڍي ھوندي آھي. ڏاند، پنھنجي ڇڪڻ واري شڪتيءَ ۾ ڏاڍا ھوندا آھن. اگر ھرنھ جي ڪاٺي ڪمزور ھوندي ته ھَرُ نه ھلندو. اھا به اگر نھري ۽ ٺوس ھوندي ته جھالائو ٿي پوندي. ھَرُ، تمام سٺو وھندو.
اھڙيءَ طرح ياري به اھا ديرپا ۽ جٽادار آھي، جنھن ۾ ٻنھي ڌرين اندر سھپ جو مادو ھجي. ھڪ ۾ قربانيءَ جو جذبو ھجي ۽ ٻئي ۾ سھپ نه ھجي ته اھا ياري نه ھلندي.
مطلب؛
۱ . يارن جون ڳالھيون؛ ڦلاھيءَ جا ھَرَ. (ترجمو)
۲ . مطلبيءَ جي ياري؛ ٻه آڱر ٽاڪ، ٻي واري. (ابتي)