120. گنجے دا پتر گنجا نہ ہویا تے تہدری ضرور ہوسی۔ (کہاوت)
تہدری؛ خشڪيءَ وارو، کرنڊ کرنڊ.
اولاد، والدين تي اڍ ڇڪيندو آھي. منھن مھانڊي ۾ به ته عادتن اوصافن ۾ به ھڪجھڙائي ھوندي اٿن. اڻ واقف ماڻھو کين ڏسي چئي سگھندو آھي؛ پٽ، ٻه-ھٿ ٻه-پير، پيءُ جھڙو آھي. نقش نگار، ننڍ وڏائيءَ جي فرق کان علاوھ ھڪجھڙا پيا معلوم ٿيندا.
اھڙيءَ طرح، ڪي جسماني ڪمزوريون پڻ ھڪ پيڙھيءَ مان ٻي پيڙھيءَ ۾ ھليون اينديون آھن. رنگ روپ کان علاوھ، جسماني بيماريون جھڙوڪ؛ طبيعت جو بلغمي ھجڻ، وارن جو ڇڻڻ، ٻارائپ ۾ وار اڇا ٿي وڃڻ، ننڍي ھوندي اکين جي ديد گھٽ ٿي وڃڻ، پيرن يا ھٿن تي نزلو ھجڻ ۽ رت جو داٻ يا ذيابيطس وغيرھ جھڙيون بيماريون لڳڻ.
وارن جو، جوانيءَ ۾ ئي ڇڻي گنج ظاھر ٿيڻ به وڏن کان ننڍن کي ورثي ۾ ملندو آھي. اگر ڪراس بلڊ جي ڪري، ڪي بيماريون ھڪ پيڙھيءَ مان ٻي ۾ پيڙھيءَ ۾ نه ٽپي سگھيون ته به انھن جا اھڃاڻ ضرور ظاھر ٿيندا، ڇو جو ڪمزوريءَ جا اثرَ، ڪنھن نه ڪنھن طرح، ھڪ پيڙھيءَ کان ٻي پيڙھيءَ ڏانھن منتقل ٿيندا رھندا آھن. اگر وار مڪمل ڇڻي نه ڪريا ته به گنجن جي اولاد جي ٺوڙھ واري چمڙي، کھري ضرور ھوندي.
مطلب؛
۱ . گنجي جو پٽ گنجو نه ٿيو ته به مٿو کرنڊ کرنڊ ضرور ھوندس. (ترجمو)