5. آئيں تے کے آنڑسيں، آياں تے کے ديسيں۔ (کہاوت)
آئيں؛ اچين. آنڑسيں؛ آڻسين، آڻيندين. آياں؛ اچئون، آيل، مھمان ٿي آيل. ديسيں؛ ڏيسين، ڏيندين.
اھا ڪھاوت ساڳين لفظن ۾، سنڌي ٻوليءَ اندر پڻ استعمال ٿيندي آھي. ان مان مراد آھي؛ ”اسين تنھنجي گھر مھمان ٿي اچئون ته اسان کي ڇا ڇا کارائيندين. تحفي طور ڪھڙي پاکر ڍڪائيندين. موڪلائڻ ويل ڪھڙا ڪھڙا تحفا تحائف ڏئي روانو ڪندين. وري جڏھن تون اسان وٽ مھمان ٿي ايندين ته ڪھڙيون سوکڙيون پاکڙيون اسان لاءِ آڻيندين؟“
غرض ۽ لالچ رکڻ وارو، جيڪو ھر صورت ۾ پنھنجو فائدو ڳولي، تنھن کي ٽوڪ طور ائين چئبو آھي.
اھي لفظ، ڪنھن دل گھريي مھمان کي، چرچي طور به چيا ويندا آھن، جنھن مان مراد وري الٽي ورتي ويندي آھي. ان چوڻ جو مطلب اھو ھوندو آھي ته؛ ”اسان ايندي ويندين تو تي بار نه ٿينداسين، جنھنڪري ڀيرو نه ڀڃجانءِ!“
مطلب؛
۱ . ايندين ته ڇا آڻيندين؟ اچئون ته ڇا ڏيندين؟ (ترجمو)