92. سانجھا مال، ترہایا ای رہندے۔ (کہاوت)
سانجھا؛ مشترڪ، ڀائيچاري وارو. مال؛ مال ڀٽارو، مينھون ڍڳيون. ترہایا؛ ترسايل، اڃيارو، اڻ ڍاول. ای رہندے؛ رھندو آھي.
مينھون يا ڍڳيون؛ ڌارڻ سوليون، چارڻ ڏکيون. مال منجھ، نفعا آھن ته خفا پڻ آھن. مال کي جيستائين جھنگ ۾ ۽ آھر تي چاربو نه ته کير نه ڏيندو. ساڳائيندو به نه. بت ۾ لھڪارجندو ويندو، تان جو ڪاسائيءَ جي لائق به نه رھندو.
مال ھڪ مالڪ وٽ ھوندو ته اھو نفعو وٺڻ سان خفو به ڪندو. وقت تي چارو وجھندس، پاڻي پياريندس، ٻڌائي ڇوڙائي ڪندس. کير ڏھڻ پڄاڻان، مال جي ٽھل ٽڪور دل سان پيو ڪندو. اگر ڍور جا مالڪ ٻه آھن ته پوءِ ھر ڪنھن جي نگاھ؛ نفعي ۾ ھوندي. مٿس محنت ۽ سار سنڀال ۾ سستي پيا ڪندا. تان جو مال کي، نه وقت تي گاھ پٺو ملندو، نه وري ڪير ڇوڙي وڃي پاڻي پياريندو. اڃ بک ۾ پاھ پيو ٿيندو، ڪنھن به ڀائيوار کي، قھقاءُ ڪو نه ايندو.
مطلب؛
۱ . ڀائيچاري واريون ڀٽاريون، اڃايل ئي رھن. (ترجمو)
۲ . ڀائيوارِي، ڀاءُ سان چڱي ناھي.