لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

77. خطا، انسان کولو ای ہوندی اے۔ (کہاوت)

77. خطا، انسان کولو ای ہوندی اے۔ (کہاوت)
انسان، نسيان جي ھم وزن آھي. نسيان جي معنى آھي، ڀلجي پوڻ. ھڪجھڙائيءَ سبب اھا ڪيفيت مٿس طاري رھي ٿي. ٻين حرامپاين کان اھا عادت وري به چڱي آھي. ان ۾ به ڪيئي عيب/ خطائون ڍڪجي وڃن ٿيون.
دنيا اندر موجود ھر شيءِ جو ڪو نه ڪو ڪارج آھي ئي آھي. سواءِ انسان جي، ھر شيءِ پنھنجي ھڪ دائرھ ڪار جي اندر ھلي ٿي. ان کان ٻاھر نه ٿي وڃي. سج، چنڊ، ڌرتي ۽ ستارا پنھنجي پنھنجي محور تي ھلن ٿا. پنھنجي پنھنجي محور کان ٿڙن نه ٿا، جنھنڪري نه خطا ڪن ٿا، نه ئي مٿن ڪا پڪڙ آھي. جبل، وڻ ٽڻ پنھنجي پنھنجي جاءِ تي پھرئين ڏينھن کان بيٺا آھن. ھيڏي ھوڏي نه ٿا ٿين. ان ڪري کانئن ڪا سرزنش سرزد نه ٿي ٿئي.
ان جي برعڪس، الله جي نائب حضرت انسان کي، ھٿن پيرن سان گڏ دماغ پڻ ڏنو ويو آھي. پنھنجي مرضيءَ سان چري پري سگھي ٿو. وڻيس ته ھڪڙي ملڪ ۾ رھي، وڻيس ته لڏي وڃي ٻئي ملڪ ۾ رھي. جبل تي رھي يا وڃي سمنڊن ۾ ديرو ڄمائي، يا وچئون ڌرتيءَ کان نڪري، ڪڪرن جي دوش گھمندو وتي ۽ چنڊ تي ٺام ٺڪاڻو ڳولڻ جا جتن ڪندو وتي. جيڪو ايڏو پنھنجي مرضيءَ جو مالڪ ٿيڻ جي ڪندو، سو خطائون ته اوس ڪندو.
مطلب؛
۱ . خطا، انسان کان ئي ٿيندي آھي. (ترجمو)
۲ . انسان؛ نسيان.
۳ . انسان؛ ڀل جو آستان.
۴ . انسان، ڀليو ئي بيٺو آھي.