لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

26. بے کار کولو بگار چنگی۔ (کہاوت)

26. بے کار کولو بگار چنگی۔ (کہاوت)
واندو ماڻھو، بت مان بيزار ھوندو آھي. ٻيا به ساڻس ويھي وقت وڃائڻ پسند نه ڪندا آھن. کيس وندر ورونھن، ضرور کپي. اگر پنھنجو ڌنڌو روزگار نه اٿس ته پرائو ڌنڌو واپار، پگھار جي عيوض سنڀالي. اگر ايترو به نه ته پڇاڙيءَ ۾ ٻين جي ڪمن ۾ بنا معاوضي جي پاڻ کي وڃي وندرائي ته ڀلو. ان سان ڪم از ڪم، ذھني بيمارين کان بچيل رھندو. اڳلن منجھان ڪنھن چڱائيءَ جي اميد رکي سگھندو. بيڪاري، کيس ھڏئون ويھاري، کاري ڇڏيندي. سَنڌن سُڪڻ کان پوءِ، ٻين جو محتاج ٿي ويندو.
مطلب؛
۱ . بيڪار کان بيگار ڀلي. (ترجمو)
۲ . بيڪار سي بيگار اڇي. (ھندي)
۳ . ڪام نھين تو ڦر ڀي ڪُڇ ڪيئا ڪر، اور نھين تو ڪپڙي اڌيڙ ڪي سيئا ڪر.