لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

50. جدھر سر، ادھر سرہانا۔ (کہاوت)

50. جدھر سر، ادھر سرہانا۔ (کہاوت)
سر؛ مٿو. سرہانا؛ وھاڻو.
مٿو، ماڻھوءَ جي جسم اندر ھڪ لڱ يا عضوو آھي. ٻين سمورن لڱن جي ڀيٽ ۾، عزت ۽ شرف ۾ سرس آھي، جنھنڪري ٻين عضون جي ڀيٽ ۾، ان کي مٿانھون رکڻو آھي. ھر ڪو ڪوشش ڪندو آھي ته اھو ھر حال، سڃائي توڙي اميريءَ ۾، مٿي ئي رھي. وھاڻن جي ٽيڪ ڏئي به ان کي مٿي ڪرڻ جي ڪوشش ڪندو آھي. اگر مھمان ايندو آھي ته کيس اوطاق ۾ آڌرڀاءُ ڪرڻ ۽ سندس ڳاٽ اوچو رکڻ لاءِ، کٽ ۽ رليءَ سان گڏ وھاڻو ضرور کڻي اچبو آھي. جيئن ٽيڪ لڳائي آرام سان ويھي.
مطلب؛
۱ . جتي مٿو، اتي وھاڻو. (ترجمو)
۲ . عزتدار ماڻھو، عزت واري جاءِ تي ئي اچي ويھندا آھن.