95. سجن آخے روا کے، دشمن آخے ہسا کے۔ (کہاوت)
سجن؛ سڄڻ، دوست، يار، سچو ساٿي. آخے؛ آکي، چوي، نصيحت ڪري. روا کے؛ روئاري. ہسا کے؛ کلائي.
نصيحت ڪرڻ وارن جا ٻه قسم آھن؛ جن جي دل ۾ سچي محبت ۽ ھمدردي آ، ٻيا بي دليا جيڪي مٿاڇري زبان سان ميار لاھين. سچا سڄڻ اھي آھن، جيڪي صحيح راھ تي ھلڻ لاءِ، سختيءَ سان تلقين ڪن. جيڪي فقط ميار لاھڻ لاءِ چپ چورين، سي سڄڻ نه بلڪ ڏڄڻ آھن. جن استادن ننڍي ھوندي، مرڪي پڙھايو ۽ ڪڏھن به سختي نه ڪئي، سي اڄ چت تي ئي نه ٿا چڙھن. ان جي برعڪس اھي استاد جن سختي ڪئي ۽ مارون ڏئي سبق ياد ڪرايا سي وسرئي نه ٿا وسرن.
رحمدل جراح، جيڪو مريض کي کلي ويٺو ڏسي ۽ ان جي ڦٽ جو علاج ڊڄي ڊڄي ڪري، سو مريض جي دل تان جلد لھي ويندو آھي. ان جي ابتڙ اھو جراح، جيڪو بي رحم ۽ بي ڊپو ٿي، جراحيءَ واري وڍ-ٽڪ ڪري، مريض کي دائمي مرض مان جان جي آجائي ڪرائي، مريض تنھن کي ئي سڄڻ سمجھندو آھي. کيس، ورتل فيس جو، حقدار پڻ سمجھندو آھي.
مطلب؛
۱ . سڄڻ چوي روئاري، ڏڄڻ چوي کلائي. (ترجمو)
۲ . رحمدل جراح، جلد دل تان لھيو وڃي.