40. پیر آزما کہن، کہوڑا دوڑا کہن۔ (کہاوت)
کہن؛ گھن، وٺ، خريد ڪر. کہوڑا؛ گھوڙا، گھوڙو.
پير يا مرشد، ھدايت واسطي وٺڻ ضروري آھي، ڇو جو شيطان، انسان جو ازل کان ويري آھي ۽ کيس ھر جاءِ تان ڀلائڻ جي ڪوشش ۾ رڌل رھندو آھي. عالم کي علم سان، جاھل کي جھل سان برغلائڻ جي ڪوشش ڪندو آھي. ان ڪري سڌي راھ اختيار ڪرڻ واسطي، ھادي/ رھبر/ سونھون وٺڻ ضروري آھي. جيئن دنياداريءَ جي معاملن ۾ پڇائي پڇائي، رستا اختيار ڪيون ٿا، تيئن دينداريءَ ۾ پڻ ڪامل ولين ۽ رب جي پھتل ٻانھن جي رھبريءَ ھيٺ زندگي گذارڻ ۾ عافيت آھي. ان لاءِ لازمي آھي ته مرشد ان ماڻھوءَ کي ڪري وٺجي، جيڪو سنت ۽ شريعت جو پابند ھجي. ڏسي وائسي، جاچي جوچي سندس ھٿ تي بيعت ڪجي.
اھڙيءَ طرح، آڳاٽي زماني ۾، سفر توڙي حضر ۾، گھوڙو ئي سواريءَ طور ڪم ايندو ھيو. اھو ئي سونھون، اھو ئي بار کڻندڙ ۽ منزل تي پڄائيندڙ ھوندو ھيو. اگر گھوڙو، صحيح نموني سان، سيکاريل ۽ پنڌ تي ھيرايل ھوندو ھيو ته سوار سڪون سان ھوندو ھيو. اگر اھو کٽر ۽ نٺر ھوندو ھيو ته منزل منزل جي ماڳ موراڳو، ٿڏي تي ئي ڪڏائي، سيس يا سوار کي پٽ تي اڇليندو ھيو. ان ڪري لازمي طور، ڏسي وائسي خريد ڪرڻو پوندو ھيو.
مطلب؛
۱ . مرشد ڏسي وائسي ڪجي، گھوڙو گھمائي وٺجي. (ترجمو)
۲ . ڏھي ڏھائي وٺجي، ٽڪي جي دانگي به وڄائي وٺجي.