115. کناں سنی دا کے اعتبار۔ (کہاوت)
جيڪو ماڻھو، پاڻ اکين سان ڪيترن معاملن کي ڏسڻ بدران، نوڪرن چاڪرن تي ڇڏي ٿو ڏئي ۽ وري اھي جيڪو اچي ٻڌائينس ٿا، تنھن تي اعتبار ٿو ڪري، سو جلد نقصان ۾ ويندو، ڇو جو نوڪر چاڪر، پنھنجيون غلطيون کانئس لڪائيندا. پرايون پنھنجيون خوبيون پنھنجي کاتي ۾ ڳڻائي، پيا پاڻ وڻائيندا. اھڙو آفيسر، ڪنن جو ڪچو ھئڻ سبب، ڪنھن به ڳالھ جو صحيح فيصلو ڪري نه سگھندو. نتيجي طور سمورن ماتحتن ۽ بالا آفيسر سان ڦٽائي بيھي رھندو.
ھر معاملي ۾ پاڻ پنھنجي سر جاچ جوچ ڪجي. ٻڌين سڌين ڳالھين تي ھلي، چٻڪي تي بندوق نه ڇوڙجي. ڪڏھن ڪا ٻڌل ڳالھ، پھچندي پھچندي، اکرن ۾ ڦيرو کائي مطلب مٽي ويندي آھي، جنھن سبب ڪيترا معاملا گنجرجي ويندا آھن. سمورن وچ وارن جا ذھن نه ايترا سٺا ھوندا آھن جو ھڪ دفعو ٻڌڻ سان، ڳالھ کي ائين جو ائين اڳتي وڌائين. نه وري ٻڌي اڳتي پھچائڻ وارا، سمورا ماڻھو نيت جا چڱا ھوندا آھن. پنھنجي طرفان اگر ٺونگڙو ھڻي ڦٽو ڪيائون ته پوءِ ٻڌڻ وارو وتي ڍومائون کائيندو. اھڙي جوکائتي ڦوڪ ڏئي ڇڏيندس جو سلجھيل معاملو به الجھي ويندو.
مطلب؛
۱ . ڪنن سئيءَ جو ڪھڙو اعتبار. (ترجمو)
۲ . ڪنن ٻڌيءَ تي اعتبار نه ڪجي.
۳ . ڏٺي مان به وري ڏسجي.
۴ . ڪنن ٻڌيءَ تي اعتبار نه ڪجي، اکين ڏٺيءَ تي به ويچار ڪجي.