70. چوراں تے مور، تے موراں تے ہور۔ (کہاوت)
چور؛ چور، تاڪائو، لڪي مال کسڪائيندڙ. مور؛ معتبر، سھڻي پکيءَ جو نالو. ہور؛ ٻيا، زورآور.
دنيا آزمائش جو ھنڌ آھي. ھڪڙن کي مال ڏئي آزمايو ويو آھي. ھڪڙن کي سڃ ڏئي آزمايو ويو آھي. ھڪڙن کي عضون ۾ طاقت ڏئي آزمايو ويو آھي. ھڪڙن کي جسماني طور تي ڪمزور ۽ نٻل پيدا ڪيو ويو آھي ته جيئن سندن آزمائش به ٿئي ۽ مٿن ڏاڍ ڪندڙ ڏاڍن جي به آزمائش ٿئي.
ھڪڙا مال ھوندي به اڃا مال جا تاڪائو آھن. ھوند يا اڻھوند تي پرائو مال ڦٻائيندڙ، چور ۽ ڦورو آھي. ٻيا وري، پاڻ سڌو سنئون نه ڦرين، بلڪ ڦورن ۽ چورن کي پڪڙ جڪڙ کان بچائڻ جي بھاني مال تڳائين. اھي پاٿاريدار قسم جا ماڻھو وري، انھن چورن جي مٿان مور وارو ڪم ڪن.
ڦر لٽ جي مال کي ائين جائز ڪري کائيندڙ، پاڻ کي چورن آڏو به سرخرو رکن ته ڀاڳين سان به چڱائيءَ جو پير ڀري، پاڻ کي مٿانھون رکن.
مطلب؛
۱ . چورن مٿان مور، مورن مٿان ھور. (ترجمو)
۲ . ماريءَ جي مٿان ماري پيو آھي.
۳ . دنيا اندر، رپن مٿان رپون پيون آھن.