لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

37. پوہ مانھ نرا؛ دیہاڑی چہڑ، راتی کھرا۔ (کہاوت)

37. پوہ مانھ نرا؛ دیہاڑی چہڑ، راتی کھرا۔ (کہاوت)
پوہ؛ پوھ، ھندي مھيني جو نالو، ڊسمبر-جنوريءَ ڌاري اچي. مانھ؛ مانگھ، ماگھ، ھندي مھيني جو نالو، جنوري-فبروريءَ ڌاري اچي. نرا؛ نر آ، بھادر آ. دیہاڑی؛ ڏينھن جو. چہڑ؛ جھڙ، ڪڪر ڪارونڀار. راتی؛ رات ڌاري. کھرا؛ آسمان صاف.
پوھ ۽ مانگھ جا مھينا، سرديءَ جا مھينا آھن، جن منجھ ڏينھن جو سج ٿوري وقت لاءِ نڪرندو آھي. ھر ڪو تڙڪو پيو جاچيندو آھي. جڏھن ته موسم جي راند وري ٻي ھوندي آھي. ھڪ ته ٻئي مھينا نر يعني پنھنجي پر ۽ ھٺ تي بضد ھوندا آھن، ٻيو وري رات جو آسمان صاف ھوندو ته ڏينھن جو جھڙ-ڦڙي واري ڏک پيو ڏيندو. سرديءَ ۾ جُھڙ جو ٿيڻ، گھڻن نڪمن کي ڪم نه ڪرڻ لاءِ، بھاني طور ھٿ اچي ويندو آھي. تن لاءِ وڏڙا چوندا آھن؛ مولا وسائي مينھن ته ڪانيارا ڇٽن ڪم کان.
مطلب؛
۱ . پوھ ۽ مانگھ نر آ؛ ڏينھن جو جھڙ، رات جو کر آ. (ترجمو)
۲ . پوھ مانگھ جي مھينن ۾ سردي پنھنجي عروج تي ھوندي آھي. ساڻس کينس نه ڪري سگھبي.