136. ہتھے آں ہتھ، سیانڑدے۔ (کہاوت)
سیانڑدے؛ سڃاڻي.
ٻين سان ڪار وھنوار، ھٿن ذريعي ڪيو ويندو آھي. لھڻو ليکو، ڏيتي ليتي جھڙا فعل ھٿن ذريعي ٿين ٿا. اوڌر پاڌر ڏبي ان کي آھي، جيڪو ترت موٽائي ڏئي يا جنھن کان موٽائي وٺڻ جو ارادو نه ھجي. اعتبار به ان تي ڪبو آھي، جنھن سان اڳي واسطو پيل ھجي ۽ اھو ان واسطي داريءَ سبب، ڄاتل سڃاتل ۽ آزمايل ھجي. کانئس يا وٺي کاڌو ھجي يا ڏئي وقتائتو موٽايو ھجي. آزمايل ماڻھوءَ جو ھٿ، ڄڻ سڃاتل ھٿ آھي. ان کي ڏيڻ ۾ ڪا ھچڪچاھٽ يا ھٽڪٽو نه ٿو رھي. جڏھن ته اڻ آزمايل ۽ اڻ واقف کي اوڌر ڏيڻ وقت، فقط دليون ئي ھڻبيون آھن. آزمايل کي اڻ سوچيو، اڌ-ڳالھايو، مال ڏئي ڇڏبو آھي.
مارڪيٽ يا سماجي ڪار وھنوار اندر، ڄاڻ سڃاڻ کان وڌيڪ ڪارپت کي اھميت ھوندي آھي. اعتبار ويٺل ھوندو ته سوين نفعا وٺي سگھبا.
مطلب؛
۱ . ھٿ، ھٿ کي سڃاڻي. (ترجمو)
۲ . اوڌر ان کي ڏبي، جنھن وقت تي ڏني ھوندي.