لوڪ ادب، لساني ۽ ادبي تحقيق

گهاگهر منجهه ساگر

موجوده وقت ۾، پهاڪن ۽ چوڻين جي سڃاڻَ ۽ واکاڻ عبدالوهاب سهتو بڻيو آهي، ته عبدالوهاب سهتي جِي سڃاڻ ۽ واکاڻ وري پهاڪا ۽ چوڻيون بڻيا آهن، جن کي هُو پنهنجي خاص رنگ ۽ ڍنگ ۾ سهيڙيندو ۽ آڇيندو پيو وڃي. اسان لاءِ خوشيءَ جي ڳالهه آهي ته سنڌي ٻوليءَ ۾ هندڪو ٻوليءَ جي پهاڪن ۽ چوڻين جو پهريون ڪتاب پيش ٿي رهيو آهي. هيءُ ڪتاب ”گهاگهر منجهه ساگر“؛ معروف هندڪو شاعر، ليکڪ ۽ ٻوليءَ جي ماهر سلطان سُڪون جي جوڙيل ڪتاب ”کوزے بچ دريا“ تان ورتل/ماخوذ آهي.
Title Cover of book گهاگهر منجهه ساگر

98. سنڈھیاں دا کہول تے بوٹیاں دی شامت۔ (کہاوت)

98. سنڈھیاں دا کہول تے بوٹیاں دی شامت۔ (کہاوت)
سنڈھیاں؛ سانَ، سانن. کہول؛ ڪشتي، ويڙھاند، جھڳڙو. بوٹیاں؛ ٻوٽا، ٻوڙا. شامت؛ جوکو.
ھيڻي ۽ ڏاڍي جي جھيڙي ۾ ته نقصان ھيڻي کي ئي پھچندو آھي، پر ٻن ڏاڍن جي ويڙھ ۾ به نقصان، اوس پاس جي ڪمزورن جو، مفت ۾ ئي ٿيندو آھي، ڇو جو وڙھندي به طاقت آھي ته دفاع به ڪندي طاقت آھي. ٻه ڏاڍا طاقت جي زور تي پاڻ ٻکجن ٿا ته پاسي واري ڪمزور کي آيل چيڀٽ مان سندس ڪمزوري بجاءِ بچائڻ جي ويتر ٻوھي ۾ وجھي ٿي. ان ڪري ڪمزور کي جڳائي ته ڏاڍي جي پاڙي ۾ به نه رھي. ان جو ڪنھن سان تنازعو ٿيو يا ساڻس ڪو اچي وڙھيو ته پاڙي واري ڪمزور تي نزلو ڪرندو. اگر ائين نه به ٿيو ته ڏاڍو پنھنجي دولت جي نشي ۽ بود ۾ آيو ته دڙيون ٽپندي، پھريون نشان پاڙي واري ڪمزور کي ڪندو آھي.
مطلب؛
۱ . سانن جي ڪشتي، ٻوٽن تي مصيبت. (ترجمو)
۲ . سانن وڙھندي، ٻوڙن جوکو.
۳ . وڙھن سان، لتاڙجن/ پٽجن ٻوڙا.