123. لسے جنے دی رن، جنے کھنے دی پہابی۔ (کہاوت)
لسے جنے؛ لسو ڄڻو، ڪمزور مرد، ماديءَ-مُنھون، ڪوتُ-مُنھون، نامرد، غريب مرد. رن؛ عورت. جنے کھنے؛ ڄڻي ڄڻي جي، مڙني جي. پہابی؛ ڀاڀي، ڀاڄائي.
شادي، ھڪ ٻنڌڻ آھي، جيڪو مرد ۽ عورت جي وچ ۾ آھي. ان سان نسلي افزائش جو دڳ کلي ٿو. ماديءَ جون ضروري گھرجون، نر کي پوريون ڪرڻيون پون ٿيون. اگر نه ڪندو ته پوءِ معاملو سارو، کيس ککو وکو ڪري ڇڏيندو.
ماديءَ-منھون مرد يا کدڙي نما شخص، مردانگي طاقت ۾ ڪمزور ھوندو آھي. پنھنجي ماديءَ جي پورت ڪرڻ واري سگھ جي منجھس کوٽي ھوندي آھي. جنھنڪري سندس مادي اڪثر اڃياري رھجي ويندي آھي. پنھنجي اڃ اجھائڻ لاءِ، ٻين پاسن ڏي پئي واجھائيندي آھي. سندس اھو واجھائڻ، ٻين جي لاءِ ڳالھائڻ ٻولھائڻ واري آساني پيدا ڪندو آھي، جنھنڪري ھر ڪو پھرين کيس ڀاڄائي ڀاڄائي ڪوٺيندو آھي، پوءِ کانئس ٻيون اميدون پوريون ٿيڻ جي توقعات رکندو آھي. ماديءَ-ٻوٿي جي تنزل ۽ خواريءَ جي شروعات، اتان ٿيندي آھي.
مطلب؛
۱ . ڪمزور مرد جي زال، ڄڻي ڄڻي جي ڀاڄائي. (ترجمو)
۲ . غريب جي زال، جڳ جي ڀاڄائي.