الطاف شيخ ڪارنر

نيوهالا کان نيويارڪ

مون 1968 کان 1972 تائين ڪيترائي جهاز آمريڪا جي اوڀر وارن بندرگاهن ، ڪئناڊا ۽ هيٺ ويسٽ انڊيز جي بندرگاهن ڪيوبا، ٽرنيڊاد ۽ جئميڪا کان برمودا، بهاما ۽ برازيل ۾ هلايا. اٽڪل 35 سالن بعد آئون وري انهن بندرگاهن ۾ ويس...پر هن ڀيري پاڻي واري جهاز بدران هوائي جهاز، ريل گاڏين ۽ بسين ڪارن ۾. هي ڪتاب انهي سفر جو احوال آهي.
(الطاف شيخ)
  • 4.5/5.0
  • 4433
  • 963
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيوهالا کان نيويارڪ

مسافر پاران

منهنجي جهاز هلائڻ واري نوڪريءَ ۾ شروع وارا سال (1968ع کان 1972ع تائين) جنهن جنهن جهاز ۾ منهنجي نوڪري رهي، ان کي آمريڪا وٺي وڃڻو پيو ٿي ۽ پوءِ هفتن جا هفتا، ڪڏهن ته مهينا، آمريڪا ۽ ڪئناڊا جي مختلف ننڍن وڏن بندرگاهن کان علاوه ڪئريبئن سمنڊ جي مختلف ٻيٽن: ٽرنيڊاڊ، ٽباگو، برمودا، ڪيوبا وغيره ڏي به وڃڻ لڳو رهيو ٿي.
ان بعد اهڙو اتفاق ٿيو جو رٽائرمينٽ جي عمر سٺ سالن تائين، سامونڊي نوڪري جا باقي سال جهاز کي آمريڪا بدران يورپ، آفريڪا ۽ ڏور اوڀر جي ملڪن ڏي ئي وٺي وڃڻو پيو. نوان جهاز ٺهرائڻ توڙي پراڻن جهازن جي repair لاءِ به ٽوڪيو (جپان)، بوسان (ڪوريا) ۽ هانگ ڪانگ وڃڻو پيو ٿي يا وري بريمن، هئمبرگ ۽ لورپول.
منهنجو آمريڪا جو هي سفر ٽيٽيهه کن سالن بعد پاڻيءَ جي جهاز هلائيندڙ هڪ مئرين انجنيئر جي حيثيت ۾ نه پر، هڪ مسافر جي حيثيت ۾ هوائي جهاز رستي ٿيو آهي ۽ آمريڪا ۾ جيڪي ٽي چار مهينا کن رهيس، ان ۾ هڪ شهر کان ٻئي شهر اچڻ وڃڻ پڻ پاڻيءَ جي جهاز يا لانچ ۽ فيريءَ ذريعي نه، پر ڪار، بس ۽ ٽرين ۾ ٿيو آهي.
آمريڪا جي هن سفرنامي ۾ نه فقط اڄ جي آمريڪا ۽ ان ۾ رهندڙ پنهنجن پراون ماڻهن، عمارتن ۽ واقعن جون ڳالهيون آهن، پر گذريل دور جون پڻ جھلڪيون آهن، جڏهن آئون ايڪهٺ ٻاهٺ سالن بدران چوويهه پنجويهه سالن جو جوان هوس.
آمريڪا به دنا جو هڪ عجيب ملڪ آهي، جنهن کي سڀ کان گهڻا ماڻهو گاريون به ڏين ٿا ته پسند به ڪن ٿا. هي اهو ملڪ آهي جنهن لاءِ اسين چئون ٿا ته عربن جو دشمن آهي، پر آمريڪا ۾ اسان پاڪستانين ۽ انڊين کان وڌيڪ جيڪي فلسطيني، لبناني، عراقي ۽ شامي عرب رهن ٿا، انهن کان کڻي پڇ ته هو آمريڪا جي تعريف ڪندي نٿا ڍاپن. چوندا آمريڪا اسان جو ابو امان آهي، جنهن اسان کي ڏکئي وقت ۾ جيءَ ۾ جاءِ ڏني. اسان کي اجھو ۽ لٽو مهيا ڪيو. هتي اسانکي نوڪريون ۽ پنهنجا ڌنڌا آهن ۽ پنهنجي وطن کان وڌيڪ هتي اسان سک چين ۾ آهيون. ايتري قدر جو اسانجا پنهنجا امير مسلمان ملڪ سعودي عرب ۽ ڪويت جهڙا به اسانجو نه خيال ٿا رکن ۽ نه پنهنجي ملڪ ۾ رهڻ ٿا ڏين.
اسان آمريڪا کي ڪافرن جو ملڪ سڏيون ٿا، پر آمريڪا ۾ پهچي چوڌاري نظر ٿي ڪجي ته جنهن رفتار سان آمريڪا جي شهر شهر، ڳوٺ ڳوٺ ۾ مسجدن جو تعداد وڌي رهيو آهي، ته حيرت ٿي ٿئي ۽ اها ته حقيقت آهي ته آمريڪا ۾ سڀ کان تيز رفتاريءَ سان جيڪو مذهب وڌي رهيو آهي، سو اسلام آهي.
آمريڪا ۾ رهڻ دوران سوين ماڻهن سان ملاقاتون ٿيون، انيڪ شهرن، جاين، جڳهين ۽ رستن تان هلڻ ٿيو. هر هڪ ماڻهوءَ، جڳهه ۽ رستي جو نالو ياد رکڻ ايترو آسان ڪم به نه آهي، خاص ڪري هن عمر ۾. ڪوشش ته تمام گهڻي ڪئي اٿم ته هر ڳالهه صحيح لکجي ۽ لکڻ بعد ان سلسلي ۾ واسطيدار ماڻهن يا انهن جي مائٽن ۽ دوستن کان سندن نالن، مختلف تاريخن ۽ واقعن جي تصحيح ڪرڻ جي ڪوشش به ڪئي اٿم، پر انسان کان غلطي ٿيو وڃي، خاص ڪري جڏهن ايڏو جلدي جلدي ۾ لکجي. ٿي سگهي ٿو ڪٿي ڪا تاريخ يا ڪنهن جي مٽ مائٽ جو نالو مون طرفان يا ٽئيپ ڪرڻ واري طرفان غلط لکجي يا ڇپجي ويو هجي. ان لاءِ آئون اڳواٽ معافيءَ جو طلبگار آهيان ۽ هيٺ پنهنجون اي ميل ائڊريسون ڏئي رهيو آهيان، جيئن پڙهندڙ اهڙين غلطين جي نشاندهي ڪري سگهن، جنهن سان گهٽ ۾ گهٽ هن ڪتاب جو ايندڙ ٻيو ڇاپو اهڙين غلطين کان آجو رهي.


الطاف شيخ
آڪٽوبر 2006
altafshaikh2004@yahoo.com.uk
altafshaikh2005@gmail.com