هميراڻي صاحب ٻارن سان ملڻ لاءِ آمريڪا آيو هو
ٿئي هيئن ٿو ته سواءِ ايڪڙ ٻيڪڙ جي آمريڪا ۾ آيل هر نئين ماڻهوءَ کي (پوءِ اهو پنهنجي ملڪ ۾ کڻي هڏ حرام سرڪاري ڪامورو هجي، زميندار جاگيردار هُجي يا ڊاڪٽر، انجنيئر) هتي اچڻ سان پهرين Odd جابس (پورهيا) ڪرڻا پون ٿا، جهڙوڪ سيڌي جي اسٽورن ۽ پيٽرول پمپن تي مزوري ڪرڻ، ڪنهن هوٽل ۾ بئرو يا ڪاسائي ٿي ڪم ڪرڻ، ڪنهن اسڪول، بئنڪ يا آفيس ۾ چوڪيداري ڪرڻ وغيره. اهو ان ڪري جو هتي ڪنهن لاءِ به ٺهيل ٺڪيل نوڪري رکي نه آهي. هر شيءِ مهانگي آهي ۽ زندهه رهڻ لاءِ پهرين ڏينهن کان پورهيو ڪرڻ ضروري ٿيو پوي. دوست يا مائٽ وڌ ۾ وڌ کڻي مهينو ڏيڍ پاڻ وٽ رهائيندو ۽ هفتو اڌ ماني کارائيندو. ان کانپوءِ ته سڀ ڪجهه پاڻ ئي ڪرڻو پوي ٿو، جو ٻئي تي بار وجھڻ سٺو ناهي. آمريڪا جهڙن ملڪن ۾ جتي هر هڪ مشغول آهي، ڪو ٺلهي اخلاقي مدد (مورل سپورٽ) ڪري ۽ رهنمائي ڪري ته اها ئي هن جي مهرباني آهي. بهرحال شروع جا ڪجهه مهينا Survive ڪرڻ لاءِ مختلف ۽ Odd (ڏکيا) ڪم ڪرڻ دوران ڪن کي اهي سٺا ۽ دل وٽان لڳن ٿا يا وري هنن جي دماغ ۾ اهڙيون Ideas اچن ٿيون، جو هو سمجھن ٿا ته هو ان ۾ ڪجهه تبديليون Modification آڻي بهتر نموني سان هلائي سگهن ٿا. جيئن اسان جي مرچنٽ نيوي جي همراهه هتي جي جهازن تي نوڪري ڳولڻ دوران هڪ ڪمپيوٽرن جي دڪان تي نوڪر ٿي بيٺو. هن اهو محسوس ڪيو ته ڪمپيوٽرن جي دنيا ۾ هتي آمريڪا ۾ وڏو اسڪوپ آهي ۽ ساڳي وقت جهاز هلائڻ لاءِ هن کي چيو ويو ته آمريڪا جا جهاز هلائڻ لاءِ هن کي هتي جو ٻه سال کن جو ڪورس ڪرڻو پوندو، جو هو ان معاملي ۾ انگلنڊ ۽ يورپ جي ڊگرين کي به قبول نٿا ڪن. هن پڙهائيءَ خاطر سڄو سال ڪمپيوٽرن جي دڪان تي صبح جي ڊيوٽي ڪئي ۽ شام جو هڪ اسڪول ۾ ٻي به نوڪري ڪئي، جيئن گهڻي کان گهڻو پئسو بچائي، هتي جي تعليم حاصل ڪري سگهي ۽ پوءِ هن تعليمي اداري ۾ داخلا ورتي، پر جهاز هلائڻ لاءِ نيويءَ جي اداري ۾ نه، پر ڪمپيوٽر جو علم حاصل ڪرڻ لاءِ. اڄ هو پاڻ هتي جي ڪاليج ۾ ڪمپيوٽر سائنس پڙهائي ٿو ۽ پنهنجو ڪمپيوٽرن جو فرم اٿس. بقول سندس جهاز هلائڻ ۽ سمنڊن جا ڌڪا کائڻ بدران هي ڪم آسان ۽ دلچسپ آهي.
ايل ايم سي ڄامشوري جو هڪ ڊاڪٽر جيڪو ڊاڪٽر نور راڄپر کان سال جونيئر آهي، تنهن کي هتي اچڻ سان ڪنهن اسپتال ۾ نوڪري نه ملي، سو في الحال پنهنجو ڊاڪٽري شان وساري هڪ پيٽرول پمپن تي وڃي بيٺو. بدقسمتيءَ سان ڏيڍ سال گذري ويو، پر هن کي ڪنهن اسپتال ڪمپائونڊر به ڪري نٿي رکيو، پر ان عرصي ۾ هو پيٽرول پمپن جي دنيا کان واقف ٿي ويو ته اهي ڪيئن هلائجن، ڪهڙي هنڌ تي کولجن، بئنڪن مان ڪيئن قرض وٺي پيٽرول پمپ لاءِ زمين خريد ڪجي، پيٽرول پمپ سان گڏ ٻيو ڪهڙو دڪان يا هوٽل کولجي وغيره وغيره. اڄ هو پيٽرول پمپن جو ڪامياب مالڪ آهي. ان ۾ ڪو شڪ ناهي ته آمريڪا ۾ ڊاڪٽر تمام گهڻو ڪمائين ٿا، پر هي اسان وارو همراهه ايل ايم سي کان آيل سڀني ڊاڪٽرن کان گهڻو ڪمائي ٿو.
ڊاڪٽر ڪامران هميراڻي ڪراچي ٽيليويزن تان سنڌي ۾ خبرون پڙهڻ واري رشيد هميراڻي جو ڪزن ۽ مئڊم امينا خميساڻيءَ جو ڀاڻيجو آهي. پاڻ پنهنجي زال (ڪرنل رضا جادون جي ڌيءَ) صدف ۽ ٻن ٻارن سان گڏ آيو هو. ساڻس گڏ سندس والد صاحب محمد اسماعيل هميراڻي به هو. محمد اسماعيل هميراڻي صاحب سان منهنجي اڄ کان چاليهه پنجيتاليهه سال اڳ ٻه چار دفعا انجنيئر محمد علي ٻگھيو صاحب جي گهر ملاقات ٿي هئي. محمد علي ٻگھيو صاحب اسانجي ننڍي ماسي زبيدهه جو مڙس ۽ هميراڻي صاحب هم عمر ۽ پڦاٽ ماروٽ ٿين. تن ڏينهن ۾ اتي فقير جي پڙ ۾ ئي رهيا ٿي. 1991ع وارن سنڌي مهاجر هنگامن ۾ اسانجي ماسيءَ جي ننڍي پـٽ ذوالفقار ٻگھئي (زلفي) جي قتل بعد هي سڀ اتان لڏي گلشن سجاد ۽ صدر ڏي هليا آيا.
محمد اسماعيل هميراڻي سنڌ جو مشهور وڪيل ۽ علي ڳڙهه جو تعليم يافته آهي جتان 1947ع ۾ گرئجوئيشن ڪيائين. پاڻ جوائنٽ لا سيڪريٽري جي عهدي تان رٽائرڊ ڪيائين. سال ۾ مڙيئي هڪ دفعو هيڏانهن آمريڪا جو چڪر هڻي ٻارن سان ملي ويندو آهي. سندس پٽ ڊاڪٽر ڪامران کان علاوه ٻه ڌيئون پڻ هتي آمريڪا ۾ ڊاڪٽر آهن. وڏي ڊاڪٽر ليليٰ مشيگان ۾ رهي ٿي، جتي سندس مڙس ڊاڪٽر عمران ڪارڊيالاجسٽ آهي ۽ ننڍي ڌيءَ ڊاڪٽر غزالا جيڪا لياقت ميڊيڪل يونيورسٽي ۾ پروفيسر آهي، اڄ ڪلهه ڊلاس (ٽيڪساز) ۾ رهي ٿي، جتي سندس مڙس ڊاڪٽر ارشاد نوڪري ڪري ٿو. اسماعيل هميراڻي صاحب جو سڀ ۾ وڏو پٽ پرويز لطيف ۽ هڪ ٻي ڌيءَ نصرت پڻ ڊاڪٽر آهن، پر اهي پاڪستان ۾ رهن ٿا. ڊاڪٽر نصرت جو گهروارو نعيم صمد (ڪرنل صمد جو پٽ) پڻ ڊاڪٽر آهي. هميراڻي صاحب جو ڇهون ٻار پروفيسر ڪوثر آهي، جيڪا پاڪستان ۾ رهي ٿي ۽ شهزاد آخوند جي زال آهي.