الطاف شيخ ڪارنر

نيوهالا کان نيويارڪ

مون 1968 کان 1972 تائين ڪيترائي جهاز آمريڪا جي اوڀر وارن بندرگاهن ، ڪئناڊا ۽ هيٺ ويسٽ انڊيز جي بندرگاهن ڪيوبا، ٽرنيڊاد ۽ جئميڪا کان برمودا، بهاما ۽ برازيل ۾ هلايا. اٽڪل 35 سالن بعد آئون وري انهن بندرگاهن ۾ ويس...پر هن ڀيري پاڻي واري جهاز بدران هوائي جهاز، ريل گاڏين ۽ بسين ڪارن ۾. هي ڪتاب انهي سفر جو احوال آهي.
(الطاف شيخ)
  • 4.5/5.0
  • 4433
  • 963
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيوهالا کان نيويارڪ

رميش ٿارواڻي ۽ مکي سروانند جو احوال

رميش ٻڌايو ته هو 27 آڪٽوبر 1967ع تي گهوٽڪيءَ ۾ ڄائو. سندس والد موهن داس ٿارواڻي اسڪول ٽيچر هو، پر هن کي ٻارن جي پڙهائيءَ جو وڏو اونو هو. هن پنهنجي ستن ئي ٻارن کي پڙهايو. رميش جا ٻه وڏا ڀائر نانڪ ۽ هريش ٿارواڻي ڊاڪٽر آهن. ڊاڪٽر نانڪ گهوٽڪيءَ ۾ ئي پريڪٽس ڪري ٿو، جتي هنن جو ٻيو نمبر ڀاءُ گوبندرام فارميسي هلائي ٿو. ڊاڪٽر هريش سنڌ ميڊيڪل ڪاليج مان ڊاڪٽري ڪرڻ بعد هتي آمريڪا هليو آيو ۽ اڄ ڪلهه نارٿ ڪئرولينا رياست جي ڊيوڪ يونيورسٽي ۾ ماهر نفسيات آهي. رميش کانپوءِ وارو ڀاءُ درشن ڪراچي ۾ ئي رهي ٿو، جتي هن کي ڪمپيوٽرن جو بزنيس آهي. سندن هڪ ننڍي ڀيڻ جيوانتي هائوس وائيف آهي ۽ ٻي چندرا ڊاڪٽر آهي، جنهن جو مڙس سنيل لال پڻ ڊاڪٽر (ٻارن جي بيمارين جو ماهر) آهي. هنن جيڪب آباد ۾ ئي پرئڪٽس ڪئي ٿي، پر هاڻ دبئي وڃي رهيا آهن.
رميش پاڻ مهراڻ يونيورسٽي مان انجنيئرنگ ڪرڻ بعد هڪ ٻن هنڌ نوڪري لاءِ هٿ پير هنيو، پر مهراڻ جي گرئجوئيٽ جو ٻڌي هر هنڌ رُکو جواب ٿي مليو ۽ هو هيڏانهن هليو آيو. هتي پهريائين ته مختلف هنڌن تي odd جاب ڪندو رهيو ۽ اهو ئي محسوس ڪيائين ته جيڪڏهن آمريڪا ۾ سٺي نوڪري حاصل ڪرڻي آهي، ته هتي جي سسٽم جي ئي تعليم حاصل ڪجي. سو هڪ طرف نوڪري ڪري پئسو گڏ ڪندو رهيو ته ٻئي طرف هتي جي ناليري يونيورسٽي رٽگرز مان گرئجوئيشن به ڪيائين. هاڻ کيس هڪ انجنيئرنگ فرم ۾ سٺي نوڪري آهي. ٽي چار سال اڳ ڪراچي جي ڊاڪٽر ريکا سان شادي ڪيائين. ريکا ڊو ميڊيڪل ڪاليج ڪراچي جي گرئجوئيٽ آهي ۽ اڄ ڪلهه هتي نيوجرسي ۾ ئي جاب ڪري ٿي. ڊاڪٽر ريکا جو پتا واسديو گولاني ۽ ماتا شاڪان نيو جرسي جي ڀرواري رياست پينسلوانيا ۾ جتان ٿوري دير بعد اسان لنـگھڻ وارا هئاسين، ان جي هڪ شهر لانگهارن ۾ رهن ٿا. واسديو بزنيس مئن آهي ۽ سندس ڳوٺ شايد ڪنڌڪوٽ آهي. ڊاڪٽر ريکا کي هڪ ڀاءُ ۽ ڀيڻ آهي. ڀاءُ سنديپ پيءُ سان بزنيس ڪري ٿو ۽ ڀيڻ شارڌا گولاني پنهنجي مڙس سان گڏ ڊالاس ۾ رهي ٿي. ڊالاس، هيوسٽن ۽ گئلوسٽن، ڪورپس ڪرسٽي، پورٽ آرٿر، پاسادينا وغيره آمريڪا جي سڀ کان وڏي رياست ٽيڪساز جا شهر آهن، جن ۾ ڪيترائي پاڪستاني ۽ انڊين رهن ٿا. اڄ کان ٽيٽيهه چوٽيهه سال اڳ جڏهن اسانکي ٽيڪساز رياست جي بندرگاهن ۽ فئڪٽرين ۾ جهازن کي وٺي وڃڻو پوندو هو تڏهن به ڪافي هم وطني جيڪو ديسي ماڻهو ملندا هئا. اهو لفظ “ديسي” ڏسان پيو ته اڄڪلهه عام استعمال ۾ آهي. يعني پاڪستاني ۽ انڊين لاءِ استعمال ٿئي ٿو. انهن ڏينهن ۾ اهو لفظ “ديسي” اڃان عام نه ٿيو هو.
ڊاڪٽر ريکا جو چاچو يعني واسديو گولاڻيءَ جو ڀاءُ مکي سروانند سنڌ جي ڄاتل سڃاتل شخصيت آهي. هو هندو پئنچائت جو مکي ۽ سياستدان پڻ آهي. پاڻ 1980ع ۾ صوبائي اسيمبلي جو ميمبر به چونڊيو ويو هو. منهنجي ساڻس هڪ ٻه دفعا اليڪ سليڪ الحبيب گارڊن فليٽس واري بلڊنگ (ڪلفٽن) وٽ ٿي هئي، جتي اسان جو جهازي ڪئپٽن رشيد ابڙو صاحب رهيو ٿي ۽ هاڻ ان فلئٽ ۾ انڊس مئگزين جو ايڊيٽر ۽ ڪالم نويس امير ابڙو رهي ٿو. رميش ٻڌايو ته مکي صاحب اڄ ڪلهه غوثپور ۾ رهي ٿو.
رميش کي ٻه ڪڪيون آهن: وڏي ٽن سالن کن جي ري وا (Reva) آهي ۽ ٻي هاڻ ڄائي آهي جنهن جو نالو ريت (Reet) آهي. رميش ٻڌايو ته ڊاڪٽر ريکا جا والدين هتي گهمڻ آيا هئا. واسديو صاحب کي ڪالهه دل ۾ پرابلم ٿيڻ ڪري اسپتال ۾ رهڻو پيو.، جتي رميش جي زال ۽ ننڍڙي ڌيءَ به ترسيل آهي. اسان گهر کي تالو هڻي اچي گاڏيءَ ۾ ويٺاسين. مون پنهنجي بئگ هيمون جي ڪار مان ڪڍي رميش جي ڪار ۾ رکي ۽ اسان ڪراسنگ ٽپي ائٽلانٽڪ سٽي ۽ ڪئمڊن ڏي رخ ڪيو ۽ هيمون واپس ايڊيسن (نيوجرسي) ڏي روانو ٿي ويو.