الطاف شيخ ڪارنر

نيوهالا کان نيويارڪ

مون 1968 کان 1972 تائين ڪيترائي جهاز آمريڪا جي اوڀر وارن بندرگاهن ، ڪئناڊا ۽ هيٺ ويسٽ انڊيز جي بندرگاهن ڪيوبا، ٽرنيڊاد ۽ جئميڪا کان برمودا، بهاما ۽ برازيل ۾ هلايا. اٽڪل 35 سالن بعد آئون وري انهن بندرگاهن ۾ ويس...پر هن ڀيري پاڻي واري جهاز بدران هوائي جهاز، ريل گاڏين ۽ بسين ڪارن ۾. هي ڪتاب انهي سفر جو احوال آهي.
(الطاف شيخ)
  • 4.5/5.0
  • 4433
  • 963
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيوهالا کان نيويارڪ

آمريڪا وارن پنهنجين حڪومتن مان جان ڇڏائي

انگلنڊ ۽ يورپ کان جيڪي ماڻهو آمريڪا اچي رهيا هئا، انهن تي سندن اباڻين حڪومتن، خاص ڪري انگلنڊ ڪنٽرول رکڻ چاهيو ٿي، پر پوءِ مڙيئي وڙهي جڙهي هڪ ٻئي مان جان ڇڏايائون ۽ آمريڪا وارن کي آزادي نصيب ٿي. چون ٿا ته ان آمريڪي انقلاب جي آخري جنگ 1781ع ۾ ورجينيا جي يارڪ ٽائون شهر ۾ لڳي، جنهن ۾ آمريڪن فرينچن گڏجي انگريزن کي اهڙا کلا هنيا، جو انگلنڊ وارن کي آخرڪار آڻ مڃڻي پيئي. آمريڪا جي ڪن حصن ۾ اها لڙائي وڌيڪ ٻه سال هلندي رهي پوءِ سرڪاري طرح 1783ع ۾ “پئرس سمجهوتي” هيٺ ختم ٿي وئي، جنهن موجب انگلنڊ آمريڪا ۾ رهندڙن جي آزادي ۽ ملڪ تسليم ڪيو.
ان جنگ جو هيرو آمريڪا جي مشهور شخصيت جارج واشنگٽن هو، جيڪو پوءِ آمريڪا جو پهريون صدر ٿيو. هڪ ٻيو همراهه جنهن هن آزادي جو پڌرنامو لکيو ۽ آئين لکڻ ۾ مدد ڪئي، اهو ٿامس جيفرسن هو .... جيڪو پوءِ اڳتي هلي 1801ع ۾ آمريڪا جو ٽيون صدر چونڊيو. فرانس جو جيڪو مسي سپي ندي جي کاٻي پاسي وارو علائقو هو، اهو هن صدر فرانس کي پئسا ڏئي خريد ڪري، آمريڪا USA ۾ ملايو، جيڪو لڳ ڀڳ ٻه ملين چورس ڪلوميٽر ڌرتي ٿيندي ۽ هوڏانهن فرانس کي به ڪهڙو سور! ڪهڙي سندن پيءُ ڏاڏي جي جاگير هئي. جن ريڊ انڊين جي ڌرتي هئي انهن جي ڪهڙي مجال جو ڪجهه ڪڇن! ويتر وڏو الميو اهو جو هيستائين هنن جو تعداد ئي گهٽجي گهٽجي وڃي فقط نمائش جوڳو بچيو هو.
فرانس ۽ انگلنڊ وارن جي آمريڪا جهڙي ڏورانهين ڏيهه ۾ رهندڙ سندن ماڻهن تي نه کڻي نه هلي سگهي پر انهن ئي ڏينهن ۾ هنن جا ايشيا، آفريڪا ۽ مڊل ايسٽ ۾ ته مزا ٿي رهيا هئا. ٺيڪ ان سال يعني 1801ع ۾ جڏهن ٿامس جيفرسن آمريڪا جو صدر ٿيو، ته فرانس مصر تي قبضو ڪيو ۽ هوڏانهن انگريزن جو جنرل ليڪ دهليءَ ۾ گهڙيو. مغل حڪومت تيستائين اڳڙين جي گڏين وانگر ٿي چُڪي هئي، جنهن کي پوءِ پنجاهه سالن بعد 1857ع ۾ هميشه لاءِ خاموش ڪرايو ويو. ان کان اڳ 1839ع ۾ انگريزن عدن تي قبضو ڪري ڇڏيو. اها پوري صدي چوڌاري ڦرلٽ ۽ قبضا جاري رهيا. سڀ يورپي موج مزي ۾ اچي ويا هئا. پوءِ هٽلر جڏهن ڏنڊو کنيو ۽ هتان ڏور اوڀر کان وري جپاني بدمعاشيءَ تي لهي آيا، ته سڀني جون وايون بتال ٿي ويون پوءِ ڪجهه اسان جا ليڊر پيدا ٿي پيا، ڪجهه هنن انگريزن ۽ يورپين پيدا ڪيا ۽ قبضا ڪيل ملڪ ڇڏي، وڃي پنهنجي پنهنجي گهر نڪتا.
هوڏانهن آمريڪا ۾ رهيل يورپي ۽ انگريز زمينن تي قبضا ته ڪري ويٺا پر ڪمند، تماڪ يا ڪپهه جهڙن فصلن ۾ ڪم ڪير ڪري؟ گهاٽن جهنگن ۽ ٻيلن جي ڪٽائي ڪير ڪري؟ آمريڪا جا اصل باشندا نه ايتري تعداد ۾ هئا ۽ نه اهڙا همت ڀريا. پوءِ هنن کي ان جو جواب آفريڪا ۾ نظر آيو. پوءِ آفريڪا مان جيڪو غلام انسانن جو ڪارگو سڄي صدي هليو، ان جون انيڪ ڏکوئيندڙ ڪهاڻيون، ڪتاب ۽ فلمون آهن. ڪئين آفريڪا جي شهرن ۽ جنگلن مان جوان مرد شيدين کي موچڙي مار ۽ نشي پتي تي جانورن وانگر سوگهو ڪري، جهازن ۾ اڃيو بکيو رکي آمريڪا وڪري لاءِ پهچايو ويو. انهن شيدي غلامن کان آمريڪا ۾ سخت کان سخت پورهيا ڪرايا ويا ٿي. اڄ جيڪي آمريڪا ۾ ڪارا نظر اچن ٿا، اهي گهڻي ڀاڱي انهن غلام شيدين جو اولاد آهن.
آمريڪا (USA) جون مختلف رياستون، ٻين سڀني ڳالهين تي ته يڪدم هڪ ٿي ويون، پر غلامي ختم ڪرڻ لاءِ راضي نه ٿيون. 1860ع ۾ جڏهن ابراهم لنڪن (جيڪو غلاميءَ جي سخت خلاف هو) آمريڪا جو صدر چونڊيو ويو ته يارهن رياستن، يونين ڇڏي الڳ ملڪ Confederate States of America ٺاهڻ جو اعلان ڪيو. انهن رياستن ۾ سائوٿ ڪئرولينا، مسيسپي، فلوريڊا، الباما، جارجيا، لوئيزيانا، ٽيڪساز، ورجينيا، ارڪنساس، ٽينيسي ۽ نارٿ ڪئرولينا شامل هيون. سائين سول جنگ شروع ٿي وئي ۽ ٻه سال هلندي رهي، ايتري قدر جو هن جنگ لاءِ چيو وڃي ٿو ته:
The Civil war was the most traumatic episode in American History.
بهرحال هن جنگ بعد غلاميءَ (Slavery) کي هميشه هميشه لاءِ ٻنجو اچي ويو ۽ اهو پڻ فيصلو ٿي ويو ته:
This Country is not a collection of Semi-Independent States but an indivisible whole.
انهن سڀني ڳالهين جي فيصلن ٿيڻ بعد 1865ع ۾ هن ملڪ جو هي صدر ابراهم لنڪن جنهن کي غلاميءَ سان نفرت هئي، تنهن کي هڪ ٿيٽر ۾ قتل ڪيو ويو.