شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڊاڪٽر دانيءَ جي نالي هڪ درخواست

ڊاڪٽر دانيءَ جي نالي هڪ درخواست

وڏي شهر ۾ رهڻ وارن
اسان هيٺين ڪلاس جي ماڻهن جي حصي ۾
هڪ ذلالت واري زندگي آئي آهي
جيڪا اسين گُذاري نه رهيا آهيون
پر پنهنجو پاڻَ گُذري رهي آهي.

وڻن ۽ پکين کان محروم
گنديون گهٽيون
۽ اُنهن ۾ ڦهلجندڙ
گٽرن جو پاڻي
پلاسٽڪ جون ٿيلهيون
ڪچري جا ڍيرَ
خارش ۾ ورتل بيمار ڪُتا
ساهن ۾ داخل ٿيندڙ
گاڏين جو شور
ڪڏهن نه ختم ٿيندڙ ڪارو دونهون
پيٽ جون بيماريون وڌائيندڙ
پيئڻ جو بدبودار پاڻي.

هيڊيءَ ۽ ميرانجهڙي رات ۾
گٽر مان نڪتل
سائيءَ ورتل چنڊُ
اسان لاءِ ڪا به ڪشش نٿو رکي.

ترقي يافته دؤر جي
هن تمدني زندگيءَ کان
موهن جو دڙو
اَڄُ به وڌيڪ بهتر آهي
*ڊاڪٽر داني!
ڇا اسان کي
موهن جي دڙي ۾ رهڻ جي
اجازت ملي سگهندي؟!



* ڊاڪٽرداني ــــ مشهور آرڪيالاجسٽ ڊاڪٽر احمد حسن داني