ڊاڪٽر دانيءَ جي نالي هڪ درخواست
وڏي شهر ۾ رهڻ وارن
اسان هيٺين ڪلاس جي ماڻهن جي حصي ۾
هڪ ذلالت واري زندگي آئي آهي
جيڪا اسين گُذاري نه رهيا آهيون
پر پنهنجو پاڻَ گُذري رهي آهي.
وڻن ۽ پکين کان محروم
گنديون گهٽيون
۽ اُنهن ۾ ڦهلجندڙ
گٽرن جو پاڻي
پلاسٽڪ جون ٿيلهيون
ڪچري جا ڍيرَ
خارش ۾ ورتل بيمار ڪُتا
ساهن ۾ داخل ٿيندڙ
گاڏين جو شور
ڪڏهن نه ختم ٿيندڙ ڪارو دونهون
پيٽ جون بيماريون وڌائيندڙ
پيئڻ جو بدبودار پاڻي.
هيڊيءَ ۽ ميرانجهڙي رات ۾
گٽر مان نڪتل
سائيءَ ورتل چنڊُ
اسان لاءِ ڪا به ڪشش نٿو رکي.
ترقي يافته دؤر جي
هن تمدني زندگيءَ کان
موهن جو دڙو
اَڄُ به وڌيڪ بهتر آهي
*ڊاڪٽر داني!
ڇا اسان کي
موهن جي دڙي ۾ رهڻ جي
اجازت ملي سگهندي؟!
* ڊاڪٽرداني ــــ مشهور آرڪيالاجسٽ ڊاڪٽر احمد حسن داني