شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڪهڙا به ڏينهن ايندا

ڪهڙا به ڏينهن ايندا
ڌرتي نٿي ڌڪاري
سڀڪو ڇڏي وڃي ٿو

هيءَ ماءُ آهي اهڙي
ٻچڙا نٿي وساري
سڀڪو ڇڏي وڃي ٿو

ٿوري گهڻي رنجش تي
اُگرا اکر اُچاري
سڀڪو ڇڏي وڃي ٿو

مشڪل گهڙين ۾ مُنهنجي
زخمن تي لوڻ هاري
سڀڪو ڇڏي وڃي ٿو

غربت جڏهن ٿي ماڻهو
فوٽ پاٿ تي سمهاري
سڀڪو ڇڏي وڃي ٿو