سمنڊ ڇو سُڏڪا ڀري ٿو؟
اي فاعلاتن جا فقير!
تون ڪڍي هڪڙي لڪيرَ
روز پيو اُن کي ڪَٿين
ڪين ٿو اڳتي پَسين
سا به ڪهڙي شاعري؟!
تو ڪڏهن آهي ڏٺي ڪا
ڀؤنر جي گُل کي چُمي
وار کولي ۽ هوا جا
وڻَ سان آهي ڳالهه ڪئي
تو ڪڏهن آهي ٻڌي سا
۽ مٽيءَ سان مينهن ڪڻين
جا ملي سرهاڻ ڪئي
تو ڪڏهن محسوس ڪئي.
اي فاعلاتن جا فقير!
تو ڪڏهن هُن چنڊ سان
آهي ڏٺو تنها رُلي
سمنڊ ڇو سُڏڪا ڀري ٿو؟
اَچُ ڪنارن کان پُڇي.
تون اکين جي ڍنڍَ ۾
هڪڙو ڀيرو ڏِسُ ٻُڏي
پوءِ پوي توکي پتو
ڇا ٿيندي آ شاعري
ڇا ٿيندي آ عاشقي
ڇا ٿيندي آ زندگي
اي فاعلاتن جا فقير!