شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

جنهن جي منَ ۾ تولئه جاڳيو پيارُ هو، سو مان هُيس

جنهن جي منَ ۾ تولئه جاڳيو پيارُ هو، سو مان هُيس
جنهن نه پر توسان ڪيو اظهارُ هو، سو مان هُيس

ماءُ جو جنهن جي ذهن تي ڪو تصور ڪين هو
گهر سڄي ۾ جو اڪيلو ٻارُ هو، سو مان هُيس

زندگي ڊرامو هئي يا ماڻهپي جو امتحانُ
پر نه جنهن جو ان ۾ ڪو ڪردارُ هو، سو مان هُيس

راس آئي ڪين هُن کي چاپلوسيءَ جي فضا
پاڻ سان ئي جنهن ڪيو تڪرار هو، سو مان هيس

ڪيترا منشور جوڙيل ديس جي نالي ۾ ها
تن سڀن کان جنهن ڪيو انڪار هو، سو مان هيس

جنهن جي جذبن کي لتاڙيو وقت جي پيرن هيو
ڏات لئه زخمي ٿيل فنڪار هو، سو مان هيس

لُوڻ جهڙا ٽهڪ ٻڌندي، پٿرن جا لفظ سهندي
دوستن کان جو ٿيو سنگسار هو، سو مان هيس