شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

نه پوپٽ نه ڪوئي اُتي هو گُلاب

نه پوپٽ نه ڪوئي اُتي هو گُلاب

نه پوپٽ نه ڪوئي اُتي هو گُلاب
سُڪلَ پنَ اُداسي ۽ ويرانُ گهرُ
هوائن وڄايو پئي ڄڻ ربابُ
نه پوپٽ نه ڪوئي اُتي هو گلابُ

دريءَ ۾ رکيل هو پُراڻو ڪتابُ
اُڏوهيءَ جو کاڌل هو ڪمري جو درُ
نه پوپٽ نه ڪوئي اُتي هو گلابُ
سُڪل پنَ، اُداسي ۽ ويران گهرُ


*سرمد جو گهر خيرپور ۾، تنوير عباسي جي زندگيءَ ۾ آخري سالگرهه 7 ڊسمبر 2007ع