شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

پيار جي وسريلَ ڪَٿا، آڏو اچي وئي

پيار جي وسريلَ ڪَٿا، آڏو اچي وئي
اَڄُ وري هُوءَ اَپسرا، آڏو اچي وئي

شاعري مون کان سڄي وسري وئي
ڪين مون وٽ لفظ ها، آڏو اچي وئي

سارَ تُنهنجيءَ ۾ ويا سُڏڪا ٻڏي
ڄڻُ سامونڊي لهر ڪا، آڏو اچي وئي

حادثي ۾ هو بچڻُ مشڪل گهڻو
ماءُ جي ڪائي دُعا، آڏو اچي وئي

منهنجن عيبن تي اچي پردو پيو
حُسن جي ديوار سا، آڏو اچي وئي

موت ڏي مون کي ڌِڪي پئي زندگي
ڪا جيئاريندڙ ادا، آڏو اچي وئي

مون ته چاهيو هو ڇڏڻ هِن ديس کي
سِڪَ تُنهنجي سومرا!، آڏو اچي وئي