شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

تو جي پيتو اُڌارو

تو جي پيتو اُڌارو
غالب! گُناهُه ناهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!

تخليق جي مٽيءَ مان
ڇڏيا تو جامَ ٺاهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!

عصري مُنافقيءَ تان
چادر ڇڏي تو لاهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!

پستيءَ ۾ تُنهنجي هستي
ڪوئي سگهيو نه ڊاهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!

عاشق دلين ۾ روشن
تنهنجو ڪلام آهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!

آهين ڪوي نرالو
ناهين جي پِيرُ ڇاهي
دُنيا ڀلي چوي ڇا!



(مرزا غالب جي مزار تي ــ دهلي، 18 سيپٽمبر 2006 )