شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

جنهن وڻَ هيٺان گوتم هو

جنهن وڻَ هيٺان گوتم هو
اُن جي پنَ پنَ ۾ غم هو

سُونهن سڏايو ڌرتيءَ تي
هونئن نه مونکي ڪو ڪم هو

پنهنجو خيال رهيو نه ڪوئي
تُنهنجو اُلڪو هردم هو

ميلي ۾ به توبن مُون تي
درد وسيو ڄڻ ڇم ڇم هو

چئن اکين جا ساڳيا سپنا
*سُندريءَ ۾ ئي اُتم هو

گُل ڇو ايڏو شرمايو هو
کيس چيو ڇا شبنم هو؟

ماءُ مٽيءَ کان توکي پيارو
دربدريءَ جو درهم هو

سنڌوءَ جي ساراهَه ڪئي مون
هر درٻاري برهم هو


* سندري اُتم چنداڻي