شاعري

نيروليءَ جو خوابُ

ادل سومرو سِنڌي ٻوليءَ جو اهو سرموڙ شاعِرُ آهي، جنهن پنهنجي مُنفرد اسلوبَ ۽ شاعراڻين صنفن توڙي موضوعن جي رنگارنگيءَ آڌار، سنڌي شاعريءَ جي هاڻوڪي اِتهاسَ ۾ پنهنجي الڳ، منفرد ۽ مٿاهين حيثيت ماڻي آهي. ادل سومري جي شاعري مُحبت جي نفيس احساسن سان به واسيل آهي ته مَنجھس، سنڌ جي تهذيبي ۽ ثقافتي وِرثي جا رنگَ به مُرڪن ٿا، ساڳي ئي وقت سماجي الميا، سُورَ ۽ ناسُورَ به ادل سومري جي شاعريءَ جو موضوع بَڻجي، سندس شاعريءَ کي اُوچو درجو بخشين ٿا. ادل سومرو پنهنجي شاعريءَ وسيلي پنهنجي پڙهندڙن سان هميشه جُڙيل رهيو آهي. هُو ڪنهن به موڙ تي ٿَڪو ناهي. سندس شاعريءَ جو هي نِڪور ۽ مَن موهيندڙ ڪِتابُ، انهيءَ ڳالهه جو ثبوت آهي.
  • 4.5/5.0
  • 2477
  • 833
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ادل سومرو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book نيروليءَ جو خوابُ

ڄڻ پرينءَ جو رُوپ ڌاري

ڄڻ پرينءَ جو رُوپ ڌاري
شاعري مون کي سڏي ٿي

جهنگ جذبن جا جلائي
۽ اندر ۾ باهِه ٻاري
شاعري مون کي سڏي ٿي

رات جو کَڙڪائي درَ
ننڊ نيڻن جي اُڏاري
شاعري مون کي سڏي ٿي

پوهَه جي پوئين پهرَ ۾
ٽاڪ منجهند جو اونهاري
شاعري مون کي سڏي ٿي

سمنڊ تي مون کي گُهرائي
۽ ڪڏهن سنڌوءَ ڪناري
شاعري مون کي سڏي ٿي

ٿي رُسي مون سان، ڪڏهن
گُلَ راهن ۾ پٿاري
شاعري مون کي سڏي ٿي